.
Η πολιορκία του Ταυρομένιου το 962 ήταν επιτυχής πολιορκία από τους Φατιμίδες κυβερνήτες της Σικελίας του κύριου βυζαντινού φρουρίου στη νήσο, του Ταυρομένιου (σημερινή Ταορμίνα). Της πολιορκίας ηγήθηκαν οι Καλβίδες εξάδελφοι Αχμάντ ιμπν αλ-Χασάν αλ-Καλμπί και αλ-Χασάν ιμπν Αμάρ, ενώ διήρκεσε για διάστημα τριάντα εβδομάδων, έως και την άλωση της πόλης ανήμερα των Χριστουγέννων του 962. Αριθμός 1.570 εκ των κατοίκων (περίπου το ένα πέμπτο επί του συνόλου του πληθυσμού) στάλθηκαν ως αιχμάλωτοι στον Φατιμίδη Χαλίφη αλ-Μουίζ. Η πόλη μετονομάστηκε σε αλ-Μουιζίγια, ενώ Μουσουλμάνοι έποικοι εστάλησαν σε αυτήν. Ακολουθούμενη από τις νίκες των Φατιμιδών στην πολιορκία της Ρομέττα και τη ναυμαχία των Στενών το 964 – 965, η άλωση της Ταορμίνα σηματοδότησε το τέλος των τελευταίων εναπομεινάντων βυζαντινών προπυργίων στη Σικελία, καθώς και την οριστική ολοκλήρωση της ισλαμικής κατάκτησης της νήσου.[1][2]
Παραπομπές
Metcalfe 2009, σελ. 55.
Brett 2001, σελ. 242.
Πηγές
Brett, Michael (2001). The Rise of the Fatimids: The World of the Mediterranean and the Middle East in the Fourth Century of the Hijra, Tenth Century CE. The Medieval Mediterranean. 30. Leiden: BRILL. ISBN 9004117415.
Metcalfe, Alex (2009), The Muslims of Medieval Italy, Edinburgh: Edinburgh University Press, ISBN 978-0-7486-2008-1
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
