Ρονάλντο

Ο Ρονάλντο Λουίς Ναζάριο ντε Λίμα (Ronaldo Luiz Nazário de Lima, 22 Σεπτεμβρίου 1976)[1] είναι Βραζιλιάνος πρώην ποδοσφαιριστής.

Ρονάλντο

Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομα	Ρονάλντο Λουίς Ναζάριο ντε Λίμα
Ημερ. γέννησης	22 Σεπτεμβρίου 1976 (42 ετών)
Τόπος γέννησης	Μπέντο Ριμπέιρο, Βραζιλία
Ύψος	1,82 m
Θέση	Επιθετικός
Ομάδες νέων
1990-1993	Σάο Κριστοβάο
Επαγγελματική καριέρα*
Περίοδος	Ομάδα	Συμμ.†	(Γκ.)†
1993-1994	Κρουζέιρο	14	(12)
1994-1996	ΠΣΦ Αϊντχόφεν	46	(42)
1996-1997	Μπαρτσελόνα	37	(34)
1997-2002	Ίντερ	68	(49)
2002-2007	Ρεάλ Μαδρίτης	127	(83)
2007-2008	ΑΚ Μίλαν	20	(9)
2009-2011	Κορίνθιανς Παουλίστα	31	(18)
Σύνολο		343	(247)
Εθνική ομάδα
Περίοδος	Ομάδα	Συμμ.†	(Γκ.)†
1993	Βραζιλία U17	7	(5)
1996	Βραζιλία U23	8	(6)
1994-2011	Βραζιλία	98	(62)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Ρονάλντο ήταν από τους καλύτερους επιθετικούς κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 1990 καθώς και στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Έχει κατακτήσει τρεις φορές το βραβείο του καλύτερου ποδοσφαιριστή της χρονιάς που απονέμεται από την Φίφα (Fifa World player of the year). Κέρδισε την πρώτη του Χρυσή Μπάλα, δηλαδή το βραβείο του καλύτερου ποδοσφαιριστή στην Ευρώπη, το 1997. Κέρδισε και πάλι το βραβείο αυτό το 2002, μετά την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου με την εθνική ομάδα της Βραζιλίας. Το 2007 συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη εντεκάδα όλων των εποχών από το περιοδικό France Football. Το 2010 σε ψηφοφορία που διεξήχθη για τον καλύτερο ποδοσφαιριστή της δεκαετίας ήταν πρώτος στις προτιμήσεις συγκεντρώνοντας το 43.63% των ψήφων και στην ίδια ψηφοφορία επιλέχθηκε στην καλύτερη εντεκάδα της δεκαετίας. Αποσύρθηκε από την ενεργό δράση τον Φεβρουάριο του 2011.

Καριέρα
Ποδοσφαιρικές αρετές

Ο Ρονάλντο σε όλη του την καριέρα αγωνίστηκε ως επιθετικός. Έγινε γνωστός χάρη στην απίστευτη ικανότητα του να σκοράρει με χαρακτηριστική ευκολία. Δεν αποτελούσε όμως έναν απλό επιθετικό. Διέθετε γνωρίσματα που αρκούσαν για να θεωρηθεί ως ένας από τους καλύτερους σέντερ φορ που έχουν παίξει ποδόσφαιρο. Ήταν απίστευτα ταχύς με γερό κορμί, ένας φανταστικός συνδυασμός για επιθετικό. Η ικανότητα του να σκοράρει εκμεταλλευόμενος παράλληλα την εξαιρετική τεχνική του κατάρτιση, του επέτρεψε να συνυφαίνει το θέαμα με την ουσία, γι´αυτό άλλωστε αγαπήθηκε πολύ από τους οπαδούς του ποδοσφαίρου γενικότερα και όχι μόνο των ομάδων στις οποίες αγωνίστηκε. Ήταν για την εποχή του ο απόλυτος επιθετικός, ένα δύσκολο πράγματι επίτευγμα, αν αναλογιστεί κανείς και τους ποδοσφαιριστές που αγωνιζόταν εκείνη την περίοδο: Ραούλ, Ντελ Πιέρο, Ανρί, Βιέρι, Μπατιστούτα, Ινζάγκι, Ρουντ Φαν Νίστελροϊ και πολλοί άλλοι. Το φαινόμενο όμως κατάφερε να τους ξεπεράσει όλους καθώς τα χαρακτηριστικά των ποδοσφαιριστών που προαναφέρθηκαν συγκεντρώνονταν όλα στο Ρονάλντο. Διέθετε τα τελειώματα του Ραούλ, την ντρίπλα και τεχνική του Ντελ Πιέρο, την ταχύτητα του Ανρί, τη δύναμη του Βιέρι, το σουτ του Μπατιστούτα και την ευφυΐα του Ινζάγκι μπροστά στο τέρμα. Ακόμη και μεγάλοι επιθετικοί του ποδοσφαίρου που έμειναν στην ιστορία για τις επιδόσεις τους, δεν συνδύαζαν όλες αυτές τις δεξιότητες του Ρονάλντο. Τέλος, η σήμα κατατεθέν ντρίπλα του Ρονάλντο ήταν το συνεχές πέρασμα του ποδιού πάνω απ´τη μπάλα και οι διαρκείς προσποιήσεις. Ο όρος αυτός μεταφράζεται στα αγγλικά ως the stepovers.
Πρώτα χρόνια

Η πρώτη επίσημη εμφάνιση του «φαινόμενου» έγινε τον Μάιο του 1993, με τη φανέλα της Kρουζέιρο. Με την ομάδα αυτή το 1993 σκόραρε 12 γκολ σε 14 εμφανίσεις και την οδήγησε στην κατάκτηση του βραζιλιάνικου πρωταθλήματος.
1994-1996

Ο Ρονάλντο πήρε μεταγραφή στην ολλανδική Αιντχόφεν το 1994. Την ίδια χρονιά σκόραρε 42 γκολ σε 46 αγώνες πρωταθλήματος και έφτασε συνολικά τα 54 γκολ σε 57 επίσημες εμφανίσεις. Το 1995 ανακηρύχθηκε πρώτος σκόρερ του ολλανδικού πρωταθλήματος, ενώ το 1996 κέρδισε το κύπελλο Ολλανδίας με την ομάδα του.
1996-1997

Οι εξαιρετικές εμφανίσεις του Ρονάλντο με την Αιντχόφεν κινητοποίησαν διάφορους συλλόγους για την απόκτηση του κι´έγιναν αιτία της μεταγραφής του στην ισπανική Μπαρτσελόνα το 1996,της οποίας προπονητής ήταν τότε ο Σερ Μπόμπι Ρόμπσον,που διέκρινε το απίστευτο ταλέντο του μικρού Βραζιλιάνου. Την χρονιά αυτή ο Ρονάλντο σκόραρε με τη φανέλα της Μπάρτσα 47 γκολ σε 49 εμφανίσεις σ´όλες τις διοργανώσεις, ένα επίτευγμα καταπληκτικό, δεδομένης της ηλικίας του (20 χρονών τότε. Οδήγησε την Μπαρτσελόνα στην κατάκτηση του κυπέλλου Ουέφα, όπου στον τελικό σκόραρε το νικητήριο γκολ με πέναλτι. Επιπλέον,κατέκτησε το κύπελλο Ισπανίας και το ισπανικό Σούπερ Καπ. Το 1997 ανακηρύχθηκε πρώτος σκόρερ του ισπανικού πρωταθλήματος με 34 γκολ σε 37 εμφανίσεις. Μέχρι την σεζόν 2008-2009 ο Ρονάλντο παρέμεινε ο τελευταίος παίχτης που είχε σκοράρει πάνω από 30 γκολ στο ισπανικό πρωτάθλημα. Τέλος, στην ηλικία των 20, το "φαινόμενο" έγινε ο νεαρότερος ποδοσφαιριστής που κατακτά το Fifa World player of the year, ενώ το 1996 ήρθε δεύτερος στην ψηφοφορία για το βραβείο της Χρυσής Μπάλας.
1997-2002

Το 1997 πήρε μεταγραφή στην ιταλική Ίντερ, την οποία βοήθησε την ίδια χρονιά να κατακτήσει το κύπελλο Ουέφα, στου οποίου τον τελικό σκόραρε το τρίτο γκολ μετά από εκπληκτική προσποίηση στον αντίπαλο τερματοφύλακα. Από την πρώτη του χρονιά κιόλας, ο Ρονάλντο προσαρμόστηκε εύκολα στο ιταλικό παιχνίδι, καθώς βγήκε δεύτερος σκόρερ. Η Serie A είναι ασφαλώς ένα σκληρότερο πρωτάθλημα και πιο αργό σε ρυθμό από την Primera Division, όμως ο Βραζιλιάνος δεν αντιμετώπισε προβλήματα. Την περίοδο εκείνη άρχισε να ολοκληρώνει τον τρόπο παιχνιδιού του και να μετατρέπεται σταδιακά στον απόλυτο σέντερ φορ. Ξεκίνησε να μοιράζει αρκετές ασίστ, εκτελούσε τα πέναλτι και είχε μεγάλη ευστοχία στις απευθείας εκτελέσεις φάουλ. Στο τέλος της χρονιάς έγινε αρχηγός της ομάδας, ενώ κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Μιλάνο, πέτυχε μερικά γκολ απέναντι στη Μίλαν. Το 1997 κέρδισε για δεύτερη φορά το Fifa world player of the year καθώς και για πρώτη φορά τη Χρυσή Μπάλα. Το 1998 μετά τη λήξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου (κατάκτηση του τροπαίου από την Γαλλία κόντρα στη Βραζιλία στον τελικό), τερμάτισε δεύτερος όσον αφορά στο βραβείο Fifa world player of the year και τρίτος στην ψηφοφορία για την ανάδειξη του νικητή της Χρυσής Μπάλας.

Στις 21 Νοεμβρίου 1999, κατά την διάρκεια του αγώνα πρωταθλήματος κόντρα στη Λέτσε ο Ρονάλντο τραυματίστηκε και οι ιατρικές εξετάσεις επιβεβαίωσαν πως είχε υποστεί ρήξη του τένοντα. Επέστρεψε στα γήπεδα στις 12 Απριλίου του 2000, αγωνιζόμενος μόνο για 7 λεπτά στον τελικό του κυπέλλου Ιταλίaς απέναντι στη Λάτσιο, δυστυχώς όμως τραυματίστηκε και πάλι. Έπειτα από δύο εγχειρίσεις και πολλά προγράμματα θεραπείας ο Ρονάλντο επέστρεψε και πάλι στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002, οδηγώντας σχεδόν μόνος του τη Βραζιλία στην κατάκτηση του πέμπτου της τροπαίου. Απέδειξε έτσι πως ήταν αποφασισμένος να γίνει ξανά το νούμερο ένα σ´ολόκληρο τον πλανήτη. Γι´αυτό άλλωστε του αποδόθηκε και ο χαρακτηρισμός φαινόμενο, χάρη δηλαδή στην επιμονή που επέδειξε και στη θέληση του να παίξει ποδόσφαιρο για άλλη μια φορά. Αργότερα, το 2002, κέρδισε για τρίτη φορά το Fifa world player of the year καθώς και τη δεύτερη του Χρυσή Μπάλα. Με την Ίντερ έπαιξε σε 99 αγώνες και σκόραρε 59 γκολ.
2002-2008

Ο Ρονάλντο με τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης.

Μετά την εντυπωσιακή επιστροφή του Ρονάλντο στο Μουντιάλ του 2002, η ισπανική Ρεάλ έσπευσε να τον κάνει δικό της, αποσπώντας την υπογραφή του. Από την πρώτη κιόλας μέρα της ανακοίνωσης της μετακίνησης του Ρονάλντο στη Ρεάλ, πουλήθηκαν εκατομμύρια φανέλες με το όνομα του. Την πρώτη του σεζόν ο Ρονάλντο σκόραρε 23 φορές στο πρωτάθλημα, ενώ κατέκτησε και το διηπειρωτικό κύπελλο. Το 2003 κέρδισε το ισπανικό πρωτάθλημα και το ισπανικό σούπερ καπ. Την ίδια χρονιά, στα προημιτελικά του Uefa Champions League απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, πραγματοποίησε ένα εντυπωσιακό χατ-τρικ μέσα στο Ολντ Τράφορντ αποκλείοντας την αγγλική ομάδα. Στα τέλη όμως της σεζόν 2003-2004 τραυματίστε και πάλι και δεν κατάφερε να πρωταγωνιστήσει. Στις 15 Σεπτεμβρίου 2004 συμπλήρωσε τις 500 συμμετοχές στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Το 2006 μετά την απόκτηση του φαν Νιστελρόι ο Ρονάλντο σταμάτησε να παίζει βασικός λόγω της κακής φυσικής του κατάστασης αλλά και εξαιτίας του γεγονότος ότι θεωρήθηκε υπέρβαρος, καθώς είχε ξεπεράσει τα 85 κιλά. Τέλος, πρέπει να τονιστεί ότι το "φαινόμενο" κατάφερε, κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Ρεάλ, να σκοράρει απέναντι στους μεγαλύτερους αντιπάλους, όπως η Μπαρτσελόνα και η Ατλέτικο. Στις 30 Ιανουαρίου του 2007, ο υπέγραψε στην Μίλαν για 7 εκατομμύρια ευρώ. Στις 9 Δεκεμβρίου του 2008, ο Ρονάλντο υπέγραψε ετήσιο συμβόλαιο με τη βραζιλιάνικη ομάδα Κορίνθιανς.
Τραυματισμός 2008

Ο Ρονάλντο υπέστη τραυματισμό το 2008[2] έπειτα από σύγκρουση με άλλο παίκτη, σε αγώνα της Μίλαν με το Λιβόρνο. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, θα παρέμενε εκτός γηπέδων για 1 έτος.
Αποχώρηση

Τον Φεβρουάριο του 2010 ο ποδοσφαιριστής γνωστοποίησε ότι σκοπεύει να αποχωρήσει από τα γήπεδα το 2011.[3] Στις 14 Φεβρουαρίου 2011, σε συνέντευξη τύπου, ανακοίνωσε την αποχώρηση του από τα ποδοσφαιρικά γήπεδα.
Επιστροφή

Στις 15 Ιανουαρίου 2015 ο Ρονάλντο ανακοίνωσε την προσωρινή επιστροφή του στην ενεργό δράση σε ηλικία 38 ετών με την ομάδα των Φορτ Λόντερντεϊλ Στράικερς της οποίας είναι και συνιδιοκτήτης.[4]
Παγκόσμιο Κύπελλο

Ο Ρονάλντο έλαβε μέρος με επιτυχία στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας, το 2006. Ιστορική σημασία έχει το γκολ που σημείωσε στο 5ο λεπτό του αγώνα Βραζιλία-Γκάνα για τους «16» του Παγκοσμίου Κυπέλλου, στις 27 Ιουνίου 2006. Χάρη σε αυτό, το «φαινόμενο» έγινε ο πρώτος σκόρερ στα 76 χρόνια ζωής του Παγκοσμίου Κυπέλλου, καθώς έφτασε τα 15, ένα περισσότερο από τον Γκερντ Μίλερ, ο οποίος είχε σκοράρει σε δύο διοργανώσεις, το 1970 και το 1974, ενώ τα 15 γκολ του Ρονάλντο «μοιράζονται» σε τρεις: 4 στο 1998, 8 στο 2002 και 3 στο 2006. Χαρακτηριστικό είναι, επίσης, πως και τα τρία τέρματα που σημείωσε ο Ρονάλντο στο Μουντιάλ της Γερμανίας, επιτεύχθηκαν στο ίδιο γήπεδο, το Westfalenstadion του Ντόρτμουντ. Ο Βραζιλιάνος ήταν στην αποστολή και το 1994, πριν ακόμη κλείσει τα 18, όμως δεν έπαιξε σε κανέναν αγώνα. Με την εθνική ομάδα της Βραζιλίας ο Ρονάλντο αγωνίστηκε συνολικά σε 98 επίσημα ματς και σκόραρε 62 γκολ.

Πέρα όμως από την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1994 και το 2002, ο Ρονάλντο θα μπορούσε να είχε επαναλάβει τον θρίαμβο του 1994 στο Μουντιάλ το 1998. Δεν φάνταζε τόσο αδύνατο καθώς η Βραζιλία είχε βρεθεί για δεύτερη συνεχόμενη φορά στον τελικό, αυτή τη φορά με τη Γαλλία και τον τότε ηγέτη της, Ζινεντίν Ζιντάν. Όλα τα βλέμματα είχαν στραφεί πάνω στον Ρονάλντο και ολόκληρος ο ποδοσφαιρικός κόσμος ήταν πεπεισμένος πως ο Βραζιλιάνος θα κατάφερνε να ξεπεράσει στην απόδοση τον αργότερα συμπαίχτη του στη Ρεάλ Μαδρίτης Ζιντάν. Δυστυχώς, όμως, ο τελικός επισκιάστηκε από την αρνητική παρουσία του Ρονάλντο κι όχι από τις λαμπρές του ικανότητες. Λίγες ώρες λοιπόν πριν τον τελικό, ο Ρονάλντο υπέστη επιληπτική κρίση και όταν επανήλθε το σώμα του παρουσίαζε νευρικούς κλονισμούς και σπασμούς. Ο Ρομπέρτο Κάρλος κάλεσε αμέσως τους γιατρούς και ο Ρονάλντο μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Πολλοί θεώρησαν ως αιτία την προσωπική ζωή του Ρονάλντο, όμως το μόνο σίγουρο είναι πως ο Βραζιλιάνος είχε φορτωθεί όλη την ομάδα πάνω του και ίσως σ´αυτό οφείλεται αυτή η κρίση άγχους. Άλλωστε μόλις η ιστορία βγήκε στο φως της δημοσιότητας όλοι άρχισαν ν´αναρωτιούνται αν η Βραζιλία ήταν ικανή να κατακτήσει το τρόπαιο χωρίς τον Ρονάλντο. Τελικά, ζήτησε λίγο πριν τον τελικό ν´αγωνιστεί αν και δεν ήταν πνευματικά έτοιμος. Μάλιστα, η κατάσταση χειροτέρευσε μετά από μια σύγκρουση με τον Γάλλο τερματοφύλακα Φαμπιέν Μπαρτέζ κατά τη διάρκεια του τελικού. Έτσι, οι Γάλλοι εκμεταλλεύτηκαν άριστα τους σοκαρισμένους Βραζιλιάνους (γιατί η περίπτωση του Ρονάλντο επηρέασε όλη την ομάδα) και κατέκτησαν το τρόπαιο νικώντας τους αντιπάλους τους με 3-0. Ένα όμως είναι σίγουρο: αν ο Ρονάλντο απέδιδε όπως μέχρι τότε τον είχε συνηθίσει ν´αποδίδει ο ποδοσφαιρικός κόσμος, ο τελικός θα είχε εξελιχθεί διαφορετικά.
Ομάδες

Βραζιλία- εθνική ομάδα Μάρτιος 1994 - 2011
Σοσιάλ Ράμος Κλαμπ 1990-91
Σάο Κριστοβάο 1991-1993
Κρουζέιρο Μπέλο Οριζόντε 1993-94
ΠΣΦ Αϊντχόφεν 1994-1996
Μπαρτσελόνα 1996-97
Ίντερ Μιλάνου 1997-2002
Ρεάλ Μαδρίτης 2002-2007
Μίλαν 2007-2008
Κορίνθιανς 2008-2011

Βραβεία και διακρίσεις

Κρουζέιρο

Πρωτάθλημα Μινέιρο: 1994
Κύπελλο Βραζιλίας: 1993

Αιντχόφεν

κύπελλο Ολλανδίας: 1996

Μπαρτσελόνα

κύπελλο Ισπανίας: 1997
ΟΥΕΦΑ κύπελλο κυπελλούχων: 1997
Σούπερ κύπελλο Ισπανίας: 1996

Ίντερ

Κύπελλο ΟΥΕΦΑ: 1998

Ρεάλ Μαδρίτης

πρωτάθλημα: 2003, 2007
Κύπελλο Ιντερκοντινένταλ: 2002
Σούπερ κύπελλο ΟΥΕΦΑ: 2002
Σούπερ κύπελλο Ισπανίας: 2003

Κορίνθιανς

Πρωτάθλημα Παουλίστα: 2009
Κύπελλο Βραζιλίας: 2009

Εθνική Βραζιλίας

Παγκόσμιο κύπελλο: 1994, 2002
Κόπα Αμέρικα: 1997, 1999
ΦΙΦΑ κύπελλο συνομοσπονδίας: 1997

Έχουν πει για τον Ρονάλντο

Ζαιρζίνιο: Όταν η μπάλα βρίσκεται στα πόδια του Ρονάλντο,φαίνεται πως η ομάδα έχει ήδη δημιουργήσει το μισό γκολ.

Τζιοβάνι Σίλβα Ντε Ολιβέιρα: Ο Ρονάλντο είναι ο καλύτερος σκόρερ όλων των εποχών.

Λουίς Φίγκο: Από το 1996 έως το 1998 ο Ρονάλντο ήταν η καλύτερη μηχανή γκολ όλων των εποχών. Αυτό το παιδί ήταν ασταμάτητο απο τα 20 μέχρι τα 22,που δεν είναι καν η ηλικία ακμής ενός ποδοσφαιριστή. Άφησε την Ισπανία για την απόλυτα αμυντική Ιταλία κι'ανάγκασε τους Ιταλούς ν'αναρωτιούνται αν ήταν από άλλον πλανήτη.

Γκάρι Λίνεκερ: Η ταχύτητα του Ρονάλντο με τη μπάλα είναι κάτι που δεν έχω ξαναδεί. Μπορεί,χάρη στο ταλέντο του,να σκοράρει γκολ απ'το τίποτα.

Σέζαρ Γκόμεζ Ζούλιο: Το να μαρκάρω τον Ρονάλντο ήταν η πιο δύσκολη δουλειά που έχω κάνει στη ζωή μου. Ήταν σαν να έπαιξα έναν αγώνα 500 λεπτών.

Ρούντι Φέλερ: Υπάρχαν πολλοί επιθετικοί που θα μπορούσαν να κυριαρχήσουν στο Μουντιάλ του 2002:Ανρί,Κρέσπο,Ραούλ,Κλόζε,Μπέρκαμπ,Όουεν. Όλοι τους όμως γνωρίζουν ότι ο τίτλος καλύτερος επιθετικός δεν είναι διαθέσιμος όταν ο Ρονάλντο θα αγωνίζεται έστω και στο 50% μετά από τρία χρόνια τραυματισμού.

Ζινεντίν Ζιντάν: M'εντυπωσίασε τόσο πολύ. Ο Ρονάλντο είναι ο καλύτερος επιθετικός του αιώνα.

Φραντς Μπεκενμπάουερ: Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να σταματήσεις τον Ρονάλντο. Δεν πρέπει να τον αφήσεις να πάρει τη μπάλα.

Ραούλ: Θα προσπαθήσω να μάθω απ'τον Ρονάλντο. Η εκρηκτικότητα του που του επιτρέπει ν'αποφεύγει τους αμυντικούς τόσο εύκολα,είναι αυτό που μ'εντυπωσίασε περισσότερο. Πολύ απλά δεν είμαι στο επίπεδο του.

Γκερντ Μίλερ: Είμαι υπερήφανος που ήταν αυτός που έσπασε το ρεκόρ μου στα γκολ στο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Ζοζέ Μουρίνιο: Eίναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που έχω δει στη ζωή μου. Βέβαια θυμάμαι την εποχή του Πελέ, αλλά αυτή είναι μακριά από εμένα γιατί είμαι ακόμα νέος. Δεν έχω λοιπόν αμφιβολίες, ο Ρονάλντο είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που έχουν δει τα μάτια μου.

Βιθέντε Ντελ Μπόσκε: Αν μιλάμε για παίχτες ατομικούς,τότε ο Ρονάλντο είναι ο καλύτερος απ'αυτούς. Μπορεί σ'ένα ματς να μην έχει πάρει τη μπάλα,αλλά με μια ενέργεια του να καθορίσει τον αγώνα.

Φερνάντο Τόρες: Έχει δεχτεί κριτικές που δεν έχουν σχέση με το ποδόσφαιρο,αλλά μέσα στο γήπεδο δεν μπορείς να του ασκήσεις κριτική.

Εμίλιο Μπουτραγκένιο: Οι περισσότεροι επιθετικοί χρειάζονται τους συμπαίχτες τους για να σκοράρουν,αλλά αυτός όχι.Απλά του δίνεις τη μπάλα και αυτός θα σκοράρει. Είναι υπέροχος με τη μπάλα. Είναι ένα φαινόμενο.Αν δεν είχε κάποιους τραυματισμούς,θα μιλούσαμε για έναν παίχτη κοντά στο επίπεδο του Πελέ και του Κρόιφ.

Τζιανλουίτζι Μπουφόν: Ο Ρονάλντο ήταν σαν να προέρχονταν από άλλον πλανήτη. Έπαιξα μια φορά εναντίον του,όταν αγωνιζόταν στην Ίντερ και βρισκόταν στην ακμή του. Την εποχή αυτή κανείς δεν μπορούσε να ακολουθήσει το παιχνίδι του. Στην ιστορία του ποδοσφαίρου θα μείνει γνωστός ως ένα λαμπρό αστέρι,όπως ο Μαραντόνα και ο Πελέ. Όμως ίσως έχει κάποιο τεράστιο παράπονο,γιατί θα μπορούσε να είναι ο καλύτερος όλων των εποχών,ίσως ακόμα καλύτερος και απ'τους 2 μαζί (Μαραντόνα και Πελέ).

Μάρκο φαν Μπάστεν: Είναι αδύνατον να παίξω σαν τον Ρονάλντο,ακόμα κι'αν επέστρεφα πίσω στις καλύτερες μου μέρες.

Πάολο Μαλντίνι: Είναι ο καλύτερος αντίπαλος που αντιμετώπισα μετά τον Μαραντόνα. Οι ικανότητες του ήταν ασύλληπτες.

Μαρσέλ Ντεσαγί: Τα είχε όλα:Δύναμη,ικανότητες στην ντρίμπλα,κομψότητα. Για μένα είναι ο καλύτερος στην ιστορία.

Αλεσσάντρο Ντελ Πιέρο: Είναι ο καλύτερος. Έχει απίστευτη ταχύτητα,αξιοσημείωτη ικανότητα στο σκοράρισμα και τεχνικές που δεν γίνεται να τις μιμηθείς.

Άλαν Σίρερ: Μετά το Μουντιάλ του 2002: Ο Ρονάλντο αποστόμωσε αυτούς που τον κριτίκαραν αρνητικά. Αυτοί, πλέον, δεν θα έχουν αμφιβολία για το ποιος είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής.

Λιονέλ Μέσι:Θαύμαζα πολλούς ποδοσφαιριστές. Τον Ζιντάν, τον Ροναλντίνιο, τον Λουίς Φίγκο. Ένας όμως με εντυπωσίασε. Ο Ρονάλντο. Είναι το είδωλο μου. Θα ήθελα πάρα πολύ να του μοιάσω.
Προσωπική ζωή

Τον Μάιο του 2005, ο Pονάλντο και η τηλεπαρουσιάστρια Nτανιέλα Tσικαρέλι γνωστοποίησαν επισήμως ότι χωρίζουν. Αξίζει να σημειωθεί, ότι το «φαινόμενο» δεν μπορούσε να παντρευτεί την 23χρονη Tσικαρέλι, επειδή δεν είχαν ακόμη ολοκληρωθεί οι διαδικασίες του διαζυγίου του από την πρώτη σύζυγό του, Mιλένε Nτομίνγκες.
Παραπομπές

Σύμφωνα με τον James Mosley η πραγματική ημερομηνία γέννησης του Ρονάλντο είναι η 18η Σεπτεμβρίου. Ωστόσο τα επίσημα στοιχεία αναφέρουν ως ημερομηνία γέννησης την 22α Σεπτεμβρίου.
ΕΡΤ, Σοκ με τον τραυματισμό του Ρονάλντο , 14 Φεβρουαρίου 2008
Ελευθεροτυπία, Το 2011 αποχωρεί από τα γήπεδα ο Ρονάλντο, 22-2-2010.

Επιστροφή στα γήπεδα., ανακτήθηκε 19/01/2015

Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Soccer ball.svg Πύλη Ποδόσφαιρο
Commons logo
Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Ρονάλντο

Προφίλ του παίκτη από τη ΦΙΦΑ.
Μπράτσος, Κώστας. «Ρονάλντο: Οι 15 συναρπαστικές ιστορίες ενός Φαινομένου», αφιέρωμα στον ιστότοπο Contra.gr, 15 Φεβρουαρίου 2011.

FIFA 100
UEFA

Ανρί Β. βαν ντερ Κέρκοφ Ρ. βαν ντερ Κέρκοφ βαν Μπάστεν Βαν Ντερ Ελστ βαν Νίστελροϊ Βιεϊρά Βιέρι Γκούλιτ Εμρέ Εουσέμπιο Ζέελερ Ζέεντορφ Ζιντάν Καν Καντονά Κελεμάνς Κίγκαν Κιν Κλάιφερτ Κλίνσμαν Κοπά Κρόιφ Μ. Λάουντρουπ Μπ. Λάουντρουπ Λίνεκερ Λουίς Ενρίκε Μάγιερ Μάζοπουστ Μαλντίνι Μπάλακ Μπανκς Μπαρέζι Μπάτζιο Μπεκενμπάουερ Μπέκαμ Μπέκραμπ Μπέργκομι Μπεστ Μπόνιεκ Μπονιπέρτι Μπράιτνερ Μπουτραγκένιο Μπουφόν Ματέους Μύλερ Νέντβεντ Νέσκενς Νέστα Ντάβιντς Νταλγκλίς Ντασαέφ Ντελ Πιέρο Ντεσαϊγί Ντεσάν Όουεν Παπέν Πιρές Πλατινί Πούσκας Πφαφ Ραούλ Ρένσενμπρινκ Ράικαρτ Ριβέρα Σμάιχελ Ρόσι Ρούι Κόστα Ρουμενίγκε Ρουστού Σεβτσένκο Σίρερ Σούκερ Στόιτσκοφ Τζοφ Τόττι Τουράμ Τρεζόρ Τρεζεγκέ Τσάρλτον Φακέτι Φίγκο Φονταίν Χάτζι

CONMEBOL
Βαλντεράμα Βερόν Ζαμοράνο Ζανέττι Ζίκο Κάρλος Αλμπέρτο Τόρες Καφού Κέμπες Κουμπίγιας Κρέσπο Μαραντόνα Μπατιστούτα Νίλτον Σάντος Ντι Στέφανο Πασαρέλα Πελέ Ριβάλντο Ριβελίνο Ρομπέρτο Κάρλος Ρομάριο Ρομερίτο Ροναλντίνιο Ρονάλντο Σαβιόλα Τζαλμά Σάντος Σιβόρι Σόκρατες Τζούνιορ Φαλκάο Φιγκερόα Φραντσεσκόλι
CAF
Αντέμπι Πελέ Γουεά Ντιούφ Μιλά Οκότσα
CONCACAF
Έικερς Σάντσες Χαμ
AFC
Νακάτα Χονγκ

Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου - Πρώτοι σκόρερ

1930: Γκιγέρμο Σταμπίλε 1934: Όλντριχ Νέγιεντλι 1938: Λεωνίδας Ντα Σίλβα 1950: Αντεμίρ 1954: Σάντορ Κόκσις 1958: Ζυστ Φονταίν 1962: Γκαρίντσα / Βαβά / Λεονέλ Σάντσεθ / Ντράζαν Γέρκοβιτς / Βαλεντίν Ιβάνοφ / Φλόριαν Άλμπερτ 1966: Εουσέμπιο 1970: Γκερντ Μύλερ 1974: Γκρέγκορζ Λάτο 1978: Μάριο Κέμπες 1982: Πάολο Ρόσι 1986: Γκάρι Λίνεκερ 1990: Σαλβατόρε Σκιλάσι 1994: Όλεγκ Σαλένκο / Χρίστο Στόιτσκοφ 1998: Νταβόρ Σούκερ 2002: Ρονάλντο 2006: Μίροσλαβ Κλόζε 2010: Νταβίδ Βίγια / Τόμας Μύλερ / Γουέσλεϊ Σνάιντερ / Ντιέγο Φορλάν 2014: Χάμες Ροδρίγες 2018: Κέιν

Εθνική Βραζιλίας – Πρωταθλητές Μουντιάλ 2002 (5η φορά)

1 Μάρκος 2 Καφού 3 Λούσιο 4 Ρόκε Ζούνιορ 5 Εντμίλσον 6 Ρομπέρτο Κάρλος 7 Ρικαρντίνιο 8 Ζιλμπέρτο Σίλβα 9 Ρονάλντο 10 Ριβάλντο 11 Ροναλντίνιο 12 Ντίντα 13 Μπελέτι 14 Άντερσον Πόλγκα 15 Κλέμπερσον 16 Ζούνιορ 17 Ντενίλσον 18 Βαμπέτα 19 Ζουνίνιο Παουλίστα 20 Εντίλσον 21 Λουιζάο 22 Ροζέριο Σένι 23 Κακά
Προπονητής: Σκολάρι

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License