.
Γλυπτική αναπαράσταση του πάνω μέρους του ανθρώπινου σώματος, από το στήθος δηλ. και πάνω. Αντιστοιχεί με την προσωπογραφία στη ζωγραφική, υστερεί όμως από αυτή, γιατί δεν αποδίδει πιστά τα χρώματα. Οι γλυπτές π. είναι αρχαιότατες. Ξεκίνησαν από την Αίγυπτο, όπου κοσμούσαν τους τάφους των φαραώ.
Αργότερα στην Αθήνα των χρόνων του Περικλή υπήρχαν οι στήλες των "Ερμών", τετράγωνες π. χωρίς βάθρο. Στα χρόνια της ρωμαϊκής κυριαρχίας οι π. είχαν τη μορφή ανθρωπόμορφων αγγείων. Εκτός από αυτές υπήρχαν και οι προσωπικές π., που μεταφέρονταν στις κηδείες. Σιγά σιγά και κάτω από τη ρωμαϊκή επίδραση οι π. πήραν καθαρά επιτυμβιακό και διακοσμητικό χαρακτήρα, τον οποίο διατηρούν μέχρι σήμερα.
Η π. απομακρύνθηκε από τα κλασικά πρότυπα μόνο στα χρόνια της Αναγέννησης, οπότε και παρουσίασε μια ιδιαίτερη κομψότητα ακολουθώντας στις λεπτομέρειες μία νατουραλιστική τεχνοτροπία.
Περίφημες είναι οι π. του Μπερνίνι και της σχολής του. Οι σύγχρονες τάσεις της γλυπτικής και ζωγραφικής (φοβισμός, κυβισμός κ.λ.π.) δεν κατόρθωσαν να βγάλουν την π. από τα κλασικά δεδομένα.
Απο την LivePedia.gr
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License