Λιονέλ Μέσι

Ο Λιονέλ Αντρές Μέσι Κουτσιτίνι (ισπανικά: Lionel Andrés Messi Cuccittini[1], 24 Ιουνίου 1987), γνωστός και ως Λίο Μέσι, είναι Αργεντινός διεθνής ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίζεται στην θέση του επιθετικού για λογαριασμό της Μπαρτσελόνα και της εθνικής Αργεντινής. Γνωστός με το ψευδώνυμο «La Pulga» λόγω της εκρηκτικότητας και του ύψους του, και έχοντας λάβει αρκετές βραβεύσεις, θεωρείται ο καλύτερος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών.

Λιονέλ Μέσι

Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομα	Λιονέλ Αντρές Μέσι Κουτσιτίνι
Ημερ. γέννησης	24 Ιουνίου 1987 (31 ετών)
Τόπος γέννησης	Ροσάριο, Αργεντινή
Ύψος	1,73 m
Θέση	Επιθετικός
Πληροφορίες συλλόγου
Ομάδα	Μπαρτσελόνα
Νούμερο φανέλας	10
Ομάδες νέων
1994–2000	Νιούελς Ολντ Μπόις
2001–2004	Μπαρτσελόνα
Επαγγελματική καριέρα*
Περίοδος	Ομάδα	Συμμ.†	(Γκ.)†
2003–2004	Μπαρτσελόνα Γ	10	(5)
2004–2005	Μπαρτσελόνα Β	22	(6)
2004–	Μπαρτσελόνα	443	(416)
Εθνική ομάδα‡
Περίοδος	Ομάδα	Συμμ.†	(Γκ.)†
2004–2005	Αργεντινή U20	18	(14)
2008	Αργεντινή U23	5	(2)
2005–	Αργεντινή	128	(65)
Τίτλοι Αργεντινή Φιναλίστ Κόπα Αμέρικα 2007 Χρυσό Ολυμπιακοί Αγώνες 2008 Φιναλίστ Παγκόσμιο Κύπελλο 2014
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 19 Σεπτεμβρίου 2017. † Συμμετοχές (Γκολ). ‡ Οι συμμετοχές και τα γκολ στις εθνικές ομάδες έχουν ανανεωθεί έως 8 Σεπτεμβρίου 2017.

Ο Μέσι είναι ο καλύτερος παίκτης της Πριμέρα Ντιβιζιόν και του παγκοσμίου ποδοσφαίρου στη διάρκεια μίας σεζόν και δεύτερος καλύτερος σκόρερ του Τσάμπιονς Λιγκ , διοργάνωση στην οποία έχει τερματίσει πρώτος σκόρερ τέσσερις συνεχόμενες σεζόν.Είναι ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής του 21ου αιώνα σύμφωνα με την IFFHS και ο πρώτος σκόρερ της ιστορίας σε διάστημα ενός ημερολογιακού έτους, έχοντας προσπεράσει τους Γκερντ Μίλερ και Πελέ σύμφωνα με το Guinness World Records.

Ο Λιονέλ Μέσι αγωνιζόταν με την Νιούελς Ολντ Μπόις στην Αργεντινή προτού μετακομίσει στην Ευρώπη για λογαριασμό της Μπαρτσελόνα σε ηλικία 13 ετών. Μεταξύ των αρκετών τίτλων που έχει κατακτήσει, περιλαμβάνονται τέσσερα Τσάμπιονς Λιγκ, εφτά Πρωταθλήματα Ισπανίας, τρία Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ, δύο Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων, ένα χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο U-20. Είναι έτσι ο αλλοδαπός ποδοσφαιριστής με τους περισσότερους τίτλους στην ιστορία της Μπαρτσελόνα (25 τίτλοι τον Αύγουστο 2015).Η καριέρα του είχε πολλές διακυμάνσεις λόγω σημαντικών προβλημάτων υγείας τα οποία όμως λύθηκαν με την άφιξή του στην Ισπανία.

Χάρη στις επιδόσεις του, ο Μέσι αναδείχτηκε πρώτος καλύτερος παίκτης της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα από το περιοδικό World Soccer και πρώτος καλύτερος παίκτης στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ τα τελευταία 20 χρόνια από την UEFA.Έχοντας λάβει 5 φορές τον τίτλο του κορυφαίου παίκτη της χρονιάς στον κόσμο από τη FIFA (συνεχόμενες 2009 με 2012 και το 2015).[2] άλλες 2 τον επιπλέον για την Ευρώπη της UEFA (2009 και 2015),[3] από μία δε του πολυτιμότερου σε Παγκόσμιο Κύπελλο (Βραζιλίας 2014) και Κόπα Αμέρικα (Χιλής 2015), ο Μέσι είναι ο ποδοσφαιριστής με τις περισσότερες ατομικές διακρίσεις στην ιστορία του αθλήματος. Πριν την απονομή του βραβείου της FIFA για το 2015, ο επίσης κάτοχός του το 2008 και τα ενδιάμεσα 2013, 2014 Πορτογάλος Κριστιάνο Ρονάλντο,[2] δήλωσε ότι θα επιθυμούσε να διαθέτει την ικανότητα του Αργεντίνου με το αριστερό πόδι,[4] παρότι ο ίδιος στο παιχνίδι του χρησιμοποιεί αποτελεσματικά και τα δύο.[5]
Βιογραφία
Νεότητα
Οικογενειακή κατάσταση

Ο Λιονέλ Μέσι γεννήθηκε στο Ροσάριο της Αργεντινής. Είναι γιος του Χόρχε Οράσιο Μέσι, εργαζόμενου σε εργοστάσιο κατασκευών, και της Σέλια Μαρία Κουτσιτίνι, οικιακής βοηθού μερικής απασχόλησης.[6][7] Έχει δύο μεγαλύτερους αδερφούς, τους Ροδρίγο και Ματίας, και μια μικρότερη αδερφή, την Μαρία Σολ. Ένας πρόγονος του Χόρχε, ο Άντζελο Μέσι, κατοικούσε στην πόλη της Ανκόνα στην Ιταλία, απ' όπου μετανάστευσε στην Αργεντινή στη διάρκεια του 19ου αιώνα[8][9]. Ένας άλλος πρόγονος του Χόρχε, ο Ραμόν Πέρες Γιομπέρα, είχε έναν αδερφό, τον Γκονσάλ, και προερχόταν από το Ελ Ποάλ, ένα χωριό της επαρχίας της Γέιδα, στην Καταλονία. Ο Λέο Μέσι είναι έτσι ξάδερφος σε τέταρτο βαθμό του Καταλανού Μπόγιαν Κρκιτς[10]. Είναι εγγονός του Εουσέμπιο Μέσι και της Ρόσα Μαρία Πέρες, γονείς του Χόρχε, και του Αντόνιο Κουτσιτίνι και της Σέλια Ολιβέιρα Κουτσιτίνι που πέθανε το 1998, γονείς της Σέλια. Έχει επίσης δύο θείες, την Γκλάδις Μέσι, από την πλευρά του Χόρχε, και την Μαρσέλα Μπιανκούτσι, από την μεριά της Σέλια. Ο Κλάουδιο Μπιανκούτσι, κουνιάδος της Σέλια και νονός του Λέο, είναι πατέρας του Μάξι Μπιανκούτσι, αριστερού ακραίου της Κλουμπ Ντεπορτίβο Κρους Ασούλ στο Μεξικό, του Εμανουέλ Μπιανκούτσι, μέσου της Ιντεπεντιέντε Κάπο Γκράντε στην Παραγουάη, και του Μπρούνο Μπιανκούτσι, φέρελπη αμυντικού των ακαδημιών της Κλουμπ Ολίμπια[9]. Επίσης έχει δύο γιούς.
Από το Ροσάριο στην Βαρκελώνη
Το Ροσάριο, γενέτειρα του Λιονέλ Μέσι.

Ο Λιονέλ Αντρές Μέσι Κουτσιτίνι γεννήθηκε στις 24 Ιουνίου 1987 σε ένα δωμάτιο του ιταλικού νοσοκομείου Γκαριμπάλντι του Ροσάριο, μιας εργατικής πόλης στα βορειοανατολικά της Αργεντινής. Ο Μέσι ήταν σχετικά ήρεμος ως μωρό. Ξεκίνησε να περπατά ύστερα από την ηλικία των 10 μηνών. Φόρεσε για πρώτη φορά την μελανέρυθρη φανέλα των Νιούελς Ολντ Μπόις, αγαπημένης ομάδας των Χόρχε και Ροδρίγο, στην ηλικία τους ενός έτους. Ένα δώρο πολύτιμο, καθώς εκείνη την χρονιά, οι Λεπροί είχαν αναδειχτεί πρωταθλητές Αργεντινής. ήταν ο δεύτερος τίτλος σε εθνικό επίπεδο στην ιστορία τους. Τα μέλη της οικογένειας Μέσι είχαν ζήσει για καιρό στην Λας Έρας στην Επαρχία της Μεντόσα, μια συνοικία η οποία βρισκόταν στα νότια της πόλης, περίπου μια εκατοστή μέτρα από το Gauchito Gil. Έναν δρόμο φτωχών κατοικιών ενός ορόφου, συνήθως. Ο Λιονέλ έζησε για περίπου δεκατέσσερα χρόνια σε ένα χαμόσπιτο ενός ορόφου, στο χρώμα του μπετόν, το οποίο είναι πλέον εγκαταλειμμένο. Δεν επρόκειτο ούτε για ένα "παλάτι" αντάξιο ενός « country »: μιας συνοικίας για πλούσιους στην Αργεντινή ούτε όμως ένα χαμόσπιτο από ξύλο και λαμαρίνα τυπικό των « villa miseria »: των παραγκουπόλεων. Υπήρχαν τρία δωμάτια, ένα για τον Χόρχε και την Σέλια, τους γονείς, ένα για τους Ροδρίγο και Ματίας, τους μεγαλύτερους, και ένα για τον Λέο και την Μαρία Σολ, τους μικρότερους.

Μικρός, ο Λιονέλ είχε αγαπημένο παιχνίδι μια μπάλα του τένις, με την οποία έπαιζε σε μια γωνιά του σπιτιού με το αριστερό του πόδι. Πέρναγε πολύ καιρό με την γιαγιά του, Σέλια. Το τελετουργικό επαναλαμβανόταν για καιρό: τα πρωινά της Κυριακής, η Σέλια ετοίμαζε ζυμαρικά για τα πέντε εγγόνια της οικογένειας, τους τρεις Μέσι και τους δύο Μπιανκούτσι. Στην ηλικία των 5 ετών, ο Λέο εντάχθηκε στην τοπική ομάδα της Γκραντόλι, όπου ο πατέρας του ήταν προπονητής[11]. Το σπάνιο ταλέντο του σύντομα έγινε διακριτό από την Νιούελς Ολντ Μπόις, μια μεγάλη ομάδα της πόλης, στην οποία μετακόμισε το 1995. Στην ηλικία των 10 ετών, κι ενώ είχε ύψος 1,11 μέτρα, ο γιατρός Σβάρτσταϊν του διέγνωσε μια ορμονική αρρώστια η οποία είχε σημαντικό αντίκτυπο σε μια κανονική ανάπτυξη του οργανισμού[12]. Λόγω αυτού, η πιθανότητα μιας καριέρας ήταν τουλάχιστον ουτοπική. « Χωρίς ορμόνες μεταβολισμού, ο Λιονέλ θα έφτανε, στην καλύτερη, το 1,50 μέτρο κατά την ενηλικίωσή του », δήλωσε ο πατέρας του, Χόρχε, στην L'Équipe magazine. Εκείνη την εποχή, καμία ομάδα στην Αργεντινή δεν επιθυμούσε να πληρώσει την θεραπεία του λόγω της οικονομικής κρίσης που είχε αρχίσει να κάνει την εμφάνισή της στην χώρα της Λατινικής Αμερικής. Η οικογένεια Μέσι δεν μπορούσε να αγοράσει την θεραπεία η οποία κόστιζε μηνιαίως 900 ευρώ, η οποία συνιστούσε στην ένεση 75 μικρογραμμαρίων λεβοθυροξίνης επί τριάντα μήνες[12]. Αρκετές ομάδες της Αργεντινής, μεταξύ των οποίων και η Ρίβερ Πλέιτ, ενδιαφέρονταν για τον παίκτη χωρίς όμως να επιθυμούν να καλύψουν οικονομικά την θεραπεία[13].
Εκπαίδευση στην Λα Μασία
Ο Μέσι εντάχθηκε στην Μασία σε ηλικία 13 ετών.

Σε ηλικία 13 ετών, ο Λιονέλ Μέσι ταξίδεψε στην Βαρκελώνη μαζί με τον πατέρα του, όπου και πραγματοποίησε σειρά δοκιμών με την Μπαρτσελόνα τον Ιούλιο του 2000. Εδώ και μερικούς μήνες, η οικογένεια Μέσι, οι εκπρόσωποί της και η Barça διαπραγματεύονταν ήδη την άφιξη του Λιονέλ Μέσι στην Καταλονία. Ο Χόρχε, ο πατέρας του Λέο, άρχισε τότε να έχει σοβαρές ανησυχίες, καθώς οι διαπραγματεύσεις δεν φαίνονταν να προχωρούν. Τρία άτομα επεχείρησαν τότε να πιέσουν την κατάσταση με τους διοικούντες της Μπαρτσελόνα, και κυρίως να καθησυχάσουν τον Χόρχε. Συγκεντρώθηκαν στο μπαρ του Tennis Club Pompeya. Παρόντες ήταν, γύρω από το τραπέζι : ο Χόσεπ Μαρία Μινγκέγια, τότε μεγαλοατζέντης της Βαρκελώνης, ο άνθρωπος ο οποίος είχε καταφέρει να φέρει στην ομάδα τον Μαραντόνα, ο Κάρλες Ρέσακ, τεχνικός διευθυντής τη Μπαρτσελόνα και ο Οράσιο Γκατζιόλι, ο οποίος εκπροσωπούσε επίσης τον Λιονέλ και τον Χόρχε Μέσι. Στη διάρκεια μιας τελευταίας συνάντησης, έπειτα από έναν μήνα δοκιμών, ο υπεύθυνος των ακαδημιών Κάρλες Ρεσάκ αποφάσισε να αναλάβει η ομάδα της Καταλονίας την πληρωμή της θεραπείας, βάζοντας τον πατέρα του Μέσι να υπογράψει ένα συμβολικό συμφωνητικό σε μια πετσέτα για την ενσωμάτωση του παίκτη στις ακαδημίες του συλλόγου. Η Λα Μασία, τα τμήματα υποδομής της ομάδας της Βαρκελώνης, υποδέχτηκε τον Αργεντινό. Το ιατρικό κόστος και η εκπαίδευση του ποδοσφαιριστή αναλήφθηκαν από τους blaugrana και ο Λέο εγκαταστάθηκε στην Καταλονία με την οικογένειά του. Μόλις αφότου είχε βγει από το μπαρ του Tennis Club Pompeya, ο Χόρχε Μέσι όρμησε στα γραφεία του συλλόγου για να συναντήσει τον Χουάν Λακουέβα, εκτελεστικό διευθυντή ποδοσφαίρου της Barça. Τον ρώτησε αν το βρίσκει "σοβαρό μια ομάδα του επιπέδου της Barça να υπογράφει συμβόλαιο πάνω σε ένα κομμάτι χαρτοπετσέτας". "Είναι ντροπή", συνέχισε. Ο Λακουέβα του ανακοίνωσε ότι έκανε το καλύτερο δυνατό, ώστε οι διοικούντες να δώσουν το "πράσινο φως" για την υπογραφή του Λιονέλ. Μέχρι να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα, ήταν ο Μινγκέγια αυτός που έβαλε το χέρι στην τσέπη και προσέφερε ένα συμβόλαιο στην οικογένεια Μέσι : ένα σπίτι και 4.000 δολάρια μηνιαίως. Εν αναμονή μιας συμφωνίας μεταξύ του παίκτη και του συλλόγου. Τελικώς όμως, στη διάρκεια του Μαρτίου του 2001, ο Λέο έγινε κι επίσημα παίκτης της Barça[14].

Στη διάρκεια του δεύτερου αγώνα του με την ομάδα των νέων της Barça, υπέστη κάταγμα στην περόνη, και παρέμεινε εκτός αγωνιστικής δράσης για διάστημα τριών μηνών. Το 2001, ήταν μια διαμάχη με την παλιά ομάδα του των Νιούλες Ολντ Μπόις που τον άφησε εκτός αγωνιστικών χώρων για το χρονικό διάστημα μεταξύ Φεβρουαρίου και Ιουνίου[15]. Ο Μέσι συνέχισε ωστόσο την ποδοσφαιρική του διαπαιδαγώγηση και άρχισε να ανεβαίνει σε σύντομο διάστημα τα επίπεδα των νεανικών ομάδων των Καταλανών. Αγωνίστηκε στην ίδια ομάδα των νέων με τους Σεσκ Φάμπρεγας και Ζεράρ Πικέ με τον οποίο είχε φιλικές σχέσεις. Στην ηλικία των 16 ετών και 145 ημερών, στις 16 Νοεμβρίου 2003, συμμετείχε στον πρώτο του αγώνα με την πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα σε μια φιλική αναμέτρηση απέναντι στην Πόρτο στα πλαίσια των εγκαινίων του Εστάδιο ντο Ντραγκάο όπου η ομάδα του ηττήθηκε με 2-0[16].

Ο Μέσι υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο το 2004. Μεταξύ του 2001 και του 2004, ο Μέσι είχε συμβόλαιο νέου παίκτη, το οποίο ανανεωνόταν σε τακτική βάση.
Καριέρα ως παίκτης
Συλλογική Καριέρα
Ξεκινήματα στην Ευρώπη

Στις 16 Οκτωβρίου 2004, ο Λιονέλ Μέσι πραγματοποίησε την πρώτη του επίσημη εμφάνιση απέναντι στην Εσπανιόλ Βαρκελώνης για την Liga στο Καμπ Νου, μπαίνοντας ως αλλαγή στην θέση του Ντέκο[17]. Συμμετείχε, στην πορεία, σε διάφορες άλλες αναμετρήσεις, μεταξύ των οποίων και η πρώτη του συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ απέναντι στην ΦΚ Σαχτάρ Ντονέτσκ στο Σαχτάρ Στάντιον στις 7 Δεκεμβρίου 2004. Πέτυχε το πρώτο του τέρμα στην Liga στις 1 Μαΐου 2005 απέναντι στην Αλμπαθέτε Μπαλομπιέ, την οποία η ομάδα του κέρδισε με σκορ 2-0, με ένα ψηλοκρεμαστό σουτ έπειτα από συνεργασία με τον Ροναλντίνιο. Έγινε τότε, σε ηλικία 17 ετών και 310 ημερών ο νεότερος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου της Καταλονίας [18].
Ο Λιονέλ Μέσι κατάφερε σε σύντομο χρονικό διάστημα να προσαρμοστεί στην ατμόσφαιρα του Καμπ Νου.

Στα μέσα της σεζόν, η ομάδα ανανέωσε το συμβόλαιό του έως το 2010 κι έπειτα ως το 2014, με μια ρήτρα ελευθερίας να έχει οριστεί στα 150 εκατομμύρια ευρώ. Με την επιστροφή του, ο Μέσι ενσωματώθηκε στην πρώτη ομάδα όμως η απουσία κοινοτικού διαβατηρίου δεν του επέτρεψε να αγωνιστεί έως τον Οκτώβριο του 2005, ημερομηνία κατά την οποία έλαβε την διπλή υπηκοότητα αργεντίνικη-ισπανική[19]. Κατέκτησε το Σούπερ Καπ Ισπανίας το 2005 απέναντι στην Ρεάλ Μπέτις και συμμετείχε στις 24 Αυγούστου 2005 στο Τρόπαιο Ζοάν Γκαμπέρ, όπου η ομάδα του ηττήθηκε στην διαδικασία των πέναλτι από την Γιουβέντους, κάτοχο του τίτλου της πρωταθλήτριας Ιταλίας, απέναντι στην οποία πραγματοποίησε πολύ καλή εμφάνιση δίνοντας και μια ασίστ για τον Αντρές Ινιέστα[20] · [21].

Ο προπονητής Φρανκ Ράικαρντ ξεκίνησε να δίνει στον Μέσι ολοένα και μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής στην Πριμέρα Ντιβιζιόν, στην θέση του Γάλλου δεξιού χαφ Λουντοβίκ Ζιουλί. Στις 2 Νοεμβρίου 2005, ο Λέο Μέσι πέτυχε το πρώτο του τέρμα, ενώ έδωσε και την πρώτη του ασίστ σε αγώνα για το Τσάμπιονς Λιγκ απέναντι στον Παναθηναϊκό, τον οποίον η ομάδα του διέλυσε με σκορ 5-1 στο Καμπ Νου. Στις 19 Νοεμβρίου 2005, στα πλαίσια του Clásico απέναντι στην Ρεάλ Μαδρίτης στο Σαντιάγο Μπερναμπέου για την Liga, συνέβαλε στην επικράτηση με 3-0 των Καταλανών δίνοντας μια ασίστ στον Ετό. Στις 26 Νοεμβρίου 2005, πέτυχε εκ νέου τέρμα, αυτή την φορά απέναντι στην Ράθινγκ Σαντατέρ για την Liga σε εντός έδρας αναμέτρηση, έπειτα από την οποία Αργεντινός δημοσιογράφος του κόλλησε το παρατσούκλι La Pulga, το οποίο στα ελληνικά σημαίνει "ο ψύλλος".
Ο Μέσι στη διάρκεια προπόνησης το 2006.

Τον Δεκέμβριο του 2005, σε ηλικία 18 ετών, ο Λιονέλ Μέσι αναδείχτηκε κορυφαίος Αργεντινός ποδοσφαιριστής της χρονιάς[22] και κατέκτησε το βραβείο Golden Boy του καλύτερου παίκτη στην Ευρώπη με ηλικία κάτω των 21 ετών το οποίο απένειμε η ιταλική εφημερίδα Tuttosport, λαμβάνοντας περισσότερες ψήφους από το ντουέτο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ Κριστιάνο Ρονάλντο και Γουέιν Ρούνεϊ[23].

Τον Φεβρουάριο του 2006, στη διάρκεια του αγώνα για την φάση των 16 του Τσάμπιονς Λιγκ απέναντι στην Τσέλσι, αγωνίστηκε ως βασικός δίπλα στους Ετό και Ροναλντίνιο. Άγνωστος στο ευρύ κοινό, η εξαιρετική του εμφάνιση κυρίως απέναντι στον Βάσκο αμυντικό των Μπλε του Λονδίνου Ασιέρ ντελ Όρνο ανέδειξε το ταλέντο του μεγάλου ποδοσφαιριστή που διέθετε[24]. Θύμα ενός τραυματισμού στη διάρκεια του επαναληπτικού αγώνα, θα χάσει το υπόλοιπο της σεζόν στη διάρκεια της οποίας η Barça θα κατακτήσει την Liga και το Τσάμπιονς Λιγκ απέναντι στην αγγλική Άρσεναλ (2-1). Για τον τελικό, αποτέλεσε μέλος της αποστολής των 22 παικτών των Καταλανών, παρακολούθησε όμως την αναμέτρηση από τις κερκίδες του Σταντ ντε Φρανς.
Η ανάδειξη μιας «ιδιοφυΐας» (2006-2008)

Στις αρχές της σεζόν 2006-2007, ο Μέσι έριξε οριστικά τον Λουντοβίκ Ζιουλί στον πάγκο των αναπληρωματικών. Η επιθετική τριάδα των Ροναλντίνιο - Ετό - Μέσι δημιουργήθηκε, αν και σπανίως χρησιμοποιούνταν λόγω των συχνών τραυματισμών του Ετό και του Μέσι. Ο ομάδα κατέκτησε το Σούπερ Καπ Ισπανίας. Τραυματίας από τον Νοέμβριο, ο Μέσι παρέμεινε εκτός αγωνιστικών για διάστημα τριών μηνών και έχασε το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων του 2006, όπου η ομάδα του ηττήθηκε στον τελικό απέναντι στην Ιντερνασιονάλ Πόρτο Αλέγκρε με σκορ 1-0[25].

Επέστρεψε στην ενεργό δράση για μια αναμέτρηση απέναντι στην Λίβερπουλ Φ.Κ. για την φάση των 16 του Τσάμπιονς Λιγκ, δεν μπόρεσε όμως να εμποδίσει τον αποκλεισμό των Καταλανών στις 7 Μαρτίου 2007. Τρεις μέρες αργότερα, στη διάρκεια του Clásico, ο Μέσι πέτυχε χατ-τρικ δίνοντας την δυνατότητα στην Barça, που αγωνιζόταν με 10 παίκτες έναντι 11 της Ρεάλ, να πάρει μια ισοπαλία με σκορ 3-3. Ο Μέσι έγινε έτσι ο νεαρότερος παίκτης στην ιστορία που να πετυχαίνει χατ-τρικ σε ένα Clasico[26]. Έναν μήνα αργότερα, στις 18 Απριλίου, στη διάρκεια του πρώτου αγώνα για τα ημιτελικά του Κυπέλλου Ισπανίας απέναντι στην Χετάφε, σημείωσε ένα τέρμα πανομοιότυπο με αυτό του Ντιέγκο Μαραντόνα στη διάρκεια του προημιτελικού του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1986 απέναντι στην Αγγλία[27]. Οι συγκρίσεις μεταξύ του Μέσι και του Ντιέγκο Μαραντόνα δεν σταμάτησαν να αυξάνονται, ενώ στις 9 Ιουνίου, ο ίδιος, σημείωσε τέρμα με το χέρι, αυτή την φορά, απέναντι στην Εσπανιόλ Βαρκελώνης, όπως ο Μαραντόνα στη διάρκεια του προημιτελικού του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1986[28].
Ο Μέσι ξεπερνά πέντε αντιπάλους ξεκινώντας από την περιοχή της ομάδας του και σκοράρει απέναντι στην Χετάφε στον πρώτο ημιτελικό του Κόπα ντελ Ρέι.

Η Barça έχασε τελικώς τον τίτλο στην διαφορά τερμάτων από την Ρεάλ Μαδρίτης, αποκλείστηκε από την Χετάφε στα ημιτελικά του Κυπέλλου Ισπανίας και αποκλείστηκε από το Τσάμπιονς Λιγκ στην φάση των 16, γνωρίζοντας την ήττα από την Λίβερπουλ Φ.Κ.. Ήταν μια άτιτλη σεζόν 2006-2007 για την Μπαρτσελόνα και τον Λιονέλ Μέσι, ο οποίος πέτυχε στη διάρκειά τής 17 τέρματα σε 36 εμφανίσεις.

Στις αρχές της σεζόν 2007-2008, ο Μέσι καθιερώθηκε σε ηλικία 20 ετών ως ο ηγέτης στον αγωνιστικό χώρο της ομάδας, ενώ οι συμπαίκτες του στην επιθετική γραμμή Ροναλντίνιο, Σαμουέλ Ετό και Τιερί Ανρί, θα πραγματοποιήσουν μια τουλάχιστον ασταθή σεζόν : στον αντίποδα ο Μέσι θα πραγματοποιήσει μια θετική εκκίνηση της σεζόν κατά τους φθινοπωρινούς μήνες σε ατομικό επίπεδο. Άλλωστε τον Δεκέμβριο, ήταν ένας από τους υποψήφιους για την Χρυσή Μπάλα 2007 στη ψηφοφορία της οποίας τερμάτισε τρίτος, πίσω από τους Κακά και Κριστιάνο Ρονάλντο[29], ενώ ήταν επίσης δεύτερος στην κατάταξη του Καλύτερου Ποδοσφαιριστή της Χρονιάς FIFA, πίσω από τον Κακά[30].

Το έτος 2008 ξεκίνησε με τους ίδιους οιωνούς : πραγματοποίησε εξαιρετική εμφάνιση στις 20 Φεβρουαρίου για την φάση των 16 του Τσάμπιονς Λιγκ απέναντι στην Σέλτικ στο Σέλτικ Παρκ, δίνοντας την δυνατότητα στους Καταλανούς να πάρουν την νίκη με σκορ 3-2[31]. Μία εβδομάδα αργότερα έγινε ο νεαρότερος σε ηλικία Blaugrana ποδοσφαιριστής που να φτάσει τις 100 επίσημες συμμετοχές με την Μπαρτσελόνα σε ηλικία 20 ετών, 8 μηνών και 3 ημερών, ωστόσο το ρεκόρ αυτό έσπασε και πάλι, αυτή την φορά από τον Μπόγιαν Κρίκιτς το 2009 σε ηλικία 19 ετών, ο οποίος αν δεν ήταν βασικό στέλεχος του συλλόγου, παρ'όλα αυτά έμπαινε συχνά ως αλλαγή στις αναμετρήσεις τη ομάδας του[32]. Όμως στις 4 Μαρτίου, στη διάρκεια του επαναληπτικού αγώνα απέναντι στην Σέλτικ, ο Μέσι τραυματίστηκε και πάλι ενώ ήταν ο πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 6 τέρματα. Ο τραυματισμός, όπως και το 2006, του στέρησε την συμμετοχή σε μια σειρά σημαντικών αγώνων : κατά την απουσία του, το επίπεδο παιχνιδιού της Μπαρτσελόνα ήταν απογοητευτικό. Με την επιστροφή του, η Barça βρισκόταν στην τρίτη θέση της Πριμέρα Ντιβιζιόν και είχε αποκλειστεί από το Κύπελλο του Βασιλιά από την Βαλένθια Κ.Φ.. Στα πλαίσια των ημιτελικών του Τσάμπιονς Λιγκ απέναντι στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αν και προερχόμενος από τραυματισμό, ο Μέσι αγωνίστηκε ως βασικός. Αποδείχτηκε αρκετά επικίνδυνος για την άμυνα των Άγγλων, ήταν όμως ο μοναδικός παίκτης της Μπαρτσελόνα που να έχει αξιοπρεπή παρουσία[33]. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ επιβλήθηκε με σκορ 1-0 στον επαναληπτικό αγώνα και απέκλεισε την Barça. Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, η Barça δεν κατόρθωσε να κατακτήσει κάποιον τίτλο.
Το "triple crown" 2008-2009

Ο Ζοζέπ Γκουαρδιόλα, προπονητής της Barça B και παλιός θρυλικός αρχηγός της Dream team του Γιόχαν Κρόιφ, προβιβάστηκε επικεφαλής της πρώτης ομάδας ενόψει της σεζόν 2008-2009. Ο Μέσι, τότε, σε ηλικία 21 ετών, αποχωρίστηκε τον αριθμό 19 λαμβάνοντας τον αριθμό 10 τον οποίο έφερε προηγουμένως ο Ροναλντίνιο, σύμβολο του νέου ρόλο και των νέων αρμοδιοτήτων που θα έπαιρνε ο Μέσι από εκείνη την σεζόν. Από την έναρξη κιόλας της σεζόν, ο Μέσι κατάφερε να καθιερωθεί ως ο παίκτης-κλειδί στην σύνθεση της ομάδας της Καταλονίας. Κατέλαβε την δεύτερη θέση για την Χρυσή Μπάλα του 2008 πίσω από τον Κριστιάνο Ρονάλντο[34]. Η εξαιρετική σεζόν του Πορτογάλου, η άδεια, εδώ και δύο χρόνια, τροπαιοθήκη των Καταλανών και οι συχνοί τραυματισμοί του Αργεντινού αποτέλεσαν και τους λόγους για τους οποίους δεν κατόρθωσε να κερδίσει το βραβείο αυτό[35].

Στα μέσα της σεζόν, η Μπαρτσελόνα μετρούσε 50 βαθμούς στο πρωτάθλημα επί 57 που ήταν το απόλυτο έπειτα από 19 αγώνες. Για το Κόπα ντελ Ρέι, η Barça προχώρησε σε χαλαρό ρυθμό, όπως και στην φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ όπου ο Μέσι ήταν επικεφαλής της κατάταξης των σκόρερ με 5 τέρματα σε 5 εμφανίσεις. Στην μέση της σεζόν, ο Μέσι είχε σημειώσει 22 τέρματα σε 24 εμφανίσεις σε όλες τις διοργανώσεις.
Ο Μέσι απέναντι στον Μάικλ Κάρικ για τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ του 2009 απέναντι στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Στις 1 Φεβρουαρίου 2009, κι ενώ η Barça βρισκόταν πίσω στο σκορ με 1-0 απέναντι στην Ράθινγκ Σανταντέρ σε εκτός έδρας αναμέτρηση, ο Μέσι μπήκε στον αγωνιστικό χώρο στο 58ο λεπτό και πέτυχε δύο τέρματα βοηθώντας την Barça να πάρει την νίκη. Με την ίδια ευκαιρία, πέτυχε το 5000ό τέρμα στην ιστορία της Μπαρτσελόνα στην Liga[36]. Στις 11 Μαρτίου, ο Μέσι βοήθησε στην πρόκριση της Barça για τα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, με συνολικό σκορ 5-2 απέναντι στην Λυών σημειώνοντας το τρίτο τέρμα της ομάδας του στον επαναληπτικό αγώνα για την φάση των 16 της διοργάνωσης έπειτα από ένα-δύο με τον Ετό[36]. Στις 8 Απριλίου, πέτυχε δύο τέρματα και έδωσε ασίστ για άλλα δύο στην νίκη των Μπλαουγκράνα με σκορ 4-0 επί της Μπάγερν για τον πρώτο μεταξύ τους αγώνα στα πλαίσια των προημιτελικών του Τσάμπιονς Λιγκ[36]. Στις 2 Μαΐου 2009, η Barça συνέτριψε την Ρεάλ Μαδρίτης στο Μπερναμπέου με το ιστορικό σκορ του 6-2 με δύο τέρματα και μία ασίστ του Μέσι, ο οποίος έτυχε αποθέωσης από τους οπαδούς της Ρεάλ κατά την έξοδό του από τον αγωνιστικό χώρο ως αλλαγή, όπως και ο Ροναλντίνιο το 2005[37] · [38]. Στις 6 Μαΐου έλαβε χώρα ο επαναληπτικός αγώνας για την ημιτελική φάση του Τσάμπιονς Λιγκ απέναντι στην Τσέλσι στο Στάμφορντ Μπριτζ. Έπειτα από λευκή ισοπαλία 0-0 στην πρώτη μεταξύ των δύο ομάδων αναμέτρηση, οι Άγγλοι κατάφεραν νωρίς να πάρουν προβάδισμα στο σκορ και στη συνέχεια κλείστηκαν στα μετόπισθεν, ενώ η Barça βρέθηκε να αγωνίζεται με 10 παίκτες έπειτα από την αποβολή του Ερίκ Αμπιντάλ. Στο 93ο λεπτό της αναμέτρησης, ο Μέσι, του οποίου η απόδοση είχε κινηθεί σε μετριότατο επίπεδο στις δύο αναμετρήσεις, έδωσε ασίστ για τον Ινιέστα δίνοντας την δυνατότητα στην Barça να πάρει την πρόκριση για τον τελικό της διοργάνωσης, όπου θα αντιμετώπιζε την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, χάρη στο πρώτο χτύπημα για τους Καταλανούς στην αναμέτρηση που έβρισκε στόχο[39] · [40].

Στις 13 Μαΐου έλαβε χώρα ο τελικός του Κόπα ντελ Ρέι απέναντι στην Αθλέτικ Μπιλμπάο στην Βαλένθια. Μετά το άνοιγμα του σκορ από την Αθλέτικ Μπιλμπάο, η Barça πέτυχε τέσσερα συνολικά τέρματα εκ των οποίων το ένα από τον Μέσι, κατακτώντας τον πρώτο της τίτλο για την σεζόν[36]. Λίγες ημέρες αργότερα, η ομάδα της Καταλονίας κατάφερε να εξασφαλίσει οριστικά την κατάκτηση της Liga. Στις 27 Μαΐου, για τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ απέναντι στη κάτοχο του τίτλου Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Μπαρτσελόνα επικράτησε με σκορ 2-0 και πραγματοποίησε ένα ιστορικής σημασίας triple crown. Ο Ετό άνοιξε το σκορ νωρίς κατά το πρώτο ημίχρονο έπειτα από μια ατομική κούρσα του Ινιέστα, προτού ο Μέσι έρθει να πετύχει ένα δεύτερο τέρμα με κεφαλιά έπειτα από σέντρα του Τσάβι[41]. Αυτό ήταν το 38ο και τελευταίο τέρμα του για την σεζόν και 9ο για το Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν 2008-2009, του οποίου τελείωσε πρώτος σκόρερ και καλύτερος παίκτης.

Αυτή ήταν και η χρονιά της καθιέρωσης για τον Λιονέλ Μέσι με συνολικά 38 τέρματα σε 51 συμμετοχές για την πρώτη του σεζόν χωρίς τραυματισμό, κάτι που οδήγησε πολλούς αθλητικογράφους στο να τον χρίσουν ως φαβορί για την Χρυσή Μπάλα[42].
Τίτλοι
Ομαδικοί

Διεθνείς διοργανώσεις

4 Τσάμπιονς Λιγκ Τσάμπιονς Λιγκ:

2006, 2009, 2011 & 2015

3 Supercup.png Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ:

2009, 2011 και 2015

3Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων:

2009, 2011 & 2015

Εθνικές διοργανώσεις

10 Liga BBVA Πρωταθλήματα Ισπανίας:

2005, 2006, 2009, 2010, 2011, 2013, 2015, 2016, 2018 & 2019

6 Κόπα ντελ Ρέι Κύπελλα Ισπανίας:

2009, 2012, 2015,

2016, 2017, 2018 & 2019

7 Σούπερ Καπ Ισπανίας Σούπερ Καπ Ισπανίας:

2005, 2006, 2009, 2010, 2011, 2013 & 2016

Διοργανώσεις εθνικών ομάδων[43]
1 Παγκόσμιο Κύπελλο Νέων Παγκόσμιο Κύπελλο Νέων (Κ-20)

2005

1 Χρυσό Ολυμπιακό Μετάλλιο Ολυμπιακό τουρνουά:

2008

Κόπα Αμέρικα 2007 Φιναλίστ
Μουντιάλ 2014 Φιναλίστ
Κόπα Αμέρικα 2015 Φιναλίστ
Κόπα Αμέρικα 2016 Φιναλίστ

Ατομικοί Τίτλοι & Ρεκόρ

Πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Εθνικής Αργεντινής:[44][45] 65 τέρματα σε 128 συμμετοχές
Πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Εθνικής Αργεντινής Νέων Κ-20: 14 τέρματα σε 18 συμμετοχές
Πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Μπαρτσελόνα: 526 τέρματα σε 608 συμμετοχές (560 τέρματα συνολικά, συμπεριλαμβανομένων των φιλικών αγώνων)
Πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Πριμέρα Ντιβισιόν (Πρωτάθλημα Ισπανίας): 364 τέρματα σε 399 συμμετοχές

Πρώτος σκόρερ στην ιστορία του Σούπερ Καπ Ισπανίας:[46][47] 13 τέρματα σε 10 τελικούς

Πρώτος σκόρερ στην ιστορία του Ισπανικού "Ελ Κλάσικο":[48][49]25 τέρματα (26 τέρματα, συμπεριλαμβανομένου ενός φιλικού αγώνα στο Μαϊάμι το καλοκαίρι του 2017)
Πρώτος σκόρερ στην ιστορία του "Ντέρμπι Μπαρτσελόνι" (Καταλανικό ντέρμπι):[50] 20 τέρματα
Πρώτος σκόρερ στην ιστορία του ΟΥΕΦΑ Σούπερ Καπ:[51] 3 τέρματα σε 4 συμμετοχές

5 φορές πρώτος σκόρερ στο Τσάμπιονς Λιγκ: 2008-09, 2009-10, 2010-11, 2011-12 και 2014-15 (με Νεϊμάρ και Ρονάλντο)
5 χρονιές κάτοχος της Χρυσής Μπάλας από τη FIFA:[2] 2009, 2010, 2011, 2012 και 2015
5 φορές πρώτος σκόρερ των κορυφαίων Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων (Χρυσό Παπούτσι):[52] 2009-10, 2011-12, 2012-13, 2016-17 και 2017-18
5 φορές πρώτος σκόρερ στην Πριμέρα Ντιβισιόν:[53] 2009-10, 2011-12, 2012-13, 2016-17 και 2017-18
5 φορές κάτοχος του βραβείου "Τροφέο Αλφρέδο Ντι Στέφανο" ως κορυφαίου παίκτη της σεζόν στην Πριμέρα Ντιβισιόν:[54] 2008-09, 2009-10, 2010-11, 2014-15 και 2016-17

6 φορές καλύτερος παίκτης στην Πριμέρα Ντιβισιόν :[55] 2008-09, 2009-10, 2010-11, 2011-12, 2012-13 και 2014-15
7 φορές καλύτερος επιθετικός στην Πριμέρα Ντιβισιόν:[56] 2008-09, 2009-10, 2010-11, 2011-12, 2012-13, 2014-15 και 2015-16
5 χρονιές καλύτερος Λατινοαμερικάνος/Ιβηροαμερικάνος παίκτης ("Τροφέο Εφε") στην Πριμέρα Ντιβισιόν:[57] 2007, 2009, 2010, 2011 και 2012
3 χρονιές καλύτερος ξένος παίκτης (βραβείο "Δον Μπαλόν") στην Πριμέρα Ντιβισιόν:[58] 2007, 2009 και 2010 (το εν λόγω βραβείο καταργήθηκε μετά το 2010)
6 φορές κάτοχος του του βραβείου "Τροφέο Άλντο Ροβίρα" (Καλύτερος παίκτης της σεζόν στην Μπαρτσελόνα):[59] 2009-10, 2011-12, 2012-13, 2014-15, 2016-17 και 2017-18
2 φορές κάτοχος Χρυσής Μπάλας σε Παγκόσμιο Κύπελλο συλλόγων:[60] [61] 2009 και 2011
μία (1) φορά κάτοχος Χρυσής Μπάλας σε Παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου εθνικών ομάδων:[62] 2014

μία (1) φορά κατάκτηση του Χρυσού Παπουτσιού σε Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου U20:[63] 2005 (με 6 τέρματα)

μία (1) φορά κάτοχος Χρυσής Μπάλας σε Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου U20:[64] 2005

μία (1) φορά πολυτιμότερος παίκτης σε Κόπα Αμέρικα:[65] [66] 2015 (σύμφωνα με έγκυρα δημοσιεύματα του τοπικού και ξένου τύπου, ο Μέσι αρνήθηκε να παραλάβει το βραβείο λόγω της ήττας από τη Χιλή κατά τον τελικό στην διαδικασία των πέναλτι, γεγονός που εξηγεί ότι το βραβείο έμεινε χωρίς κάτοχο για πρώτη φορά στην ιστορία της διοργάνωσης).
4 φορές κάτοχος του γαλλικού βραβείου Onze d'Or (Καλύτερος παίκτης της σεζόν στην Ευρώπη):[67] 2009, 2010-11, 2011-12, 2017-18

Παραπομπές

«FIFA World Cup 2010 Squad Lists» (PDF) (στα Αγγλικά). FIFA. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2013.
Η πέμπτη Χρυσή Μπάλα για Λιονέλ Μέσι • Η λίστα με τους νικητές, Φώντας Σέμπρος, sport24.gr
Lionel Messi • Honours, βάση δεδομένων transfermarkt.gr (Αγγλικά)
Ρονάλντο: "Θα ήθελα το δεξί του Μέσι", Φώντας Σέμπρος, sport24.gr
Cristiano Ronaldo • Profile, βάση δεδομένων transfermarkt.gr (Αγγλικά)
«Lionel Messi: Magic in his feet». The Independent (στα Αγγλικά). 2010-03-27. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2016.
«Página/12 :: Deportes :: Los intereses de Messi». www.pagina12.com.ar. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2016.
(Ισπανικά) El origen de los Messi está en Italia, Journal Al Día, 2006
«Edición del Friday 7 October 2005, Página 5 - Hemeroteca - MundoDeportivo.com». hemeroteca.mundodeportivo.com. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2016.
Messi et Bojan sont cousins !, lequipe.fr, 18 Οκτωβρίου 2011
http://www.guardian.co.uk/football/2006/feb/24/championsleague1
Vincent Machenaud, « L'abécédaire de Messi », France Football, no 3321, 1er décembre 2009, p. 32 à 36
http://www.lapresse.ca/sports/soccer/201212/09/01-4602286-de-rosario-a-barcelone.php
http://eurovisions.eurosport.fr/football/ballon-d-or/2012/messi-au-commencement-etait-la-serviette_sto3559693/story.shtml
http://www.footespagnol.fr/2012/02/17/barca-messi-10-ans-deja/
http://edition.cnn.com/2009/SPORT/football/05/22/messi.football.best.world/index.html/
http://www.fcbarcelona.com/fr/football/equipe-premiere/detail/article/leo-messi-premier-match-avec-le-barca-il-y-a-8-ans
http://fr.fifa.com/worldfootball/clubfootball/news/newsid=1601381.html
Barcelone : Messi naturalisé espagnol, football365.fr, 26/09/2005
http://www.fcbarcelona.com/fr/football/equipe-premiere/staff/joueurs/messi/biographie
http://www.fcbarcelonaclan.com/actu/leo-messi-a-20-ans/5634.html
(Αγγλικά) Argentina - Player of the Year, Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation
http://www.goal.com/en-india/news/138/spain/2012/12/22/3621308/isco-wins-tuttosports-golden-boy-award
http://fr.uefa.com/uefachampionsleague/news/newsid=399420.html
http://www.footmercato.net/breves/liga-barcelone-perd-du-terrain-sur-seville_10393
http://www.guardian.co.uk/football/2007/mar/12/europeanfootball.sport1
Barcelone - Getafe : 5-2, www.lequipe.fr, 4 août 2010.
http://www.lepoint.fr/actualites-sport/2007-06-10/liga-messi-imite-maradona-avec-une-main-de-dieu/921/0/187194
http://www.liberation.fr/sports/010116344-kaka-ballon-d-or-2007
http://fr.fifa.com/classicfootball/releases/newsid=663251.html
http://www.uefa.com/uefachampionsleague/season=2008/matches/round=15106/match=301887/postmatch/report/index.html
http://www.sport24.com/football/etranger/espagne/actualites/bojan-le-nouveau-messi-80558
http://www.fcbarcelonaclan.com/actu/manchester-united-fc-1-0-fc-barcelone-the-end/7294.html
http://www.lemonde.fr/sport/article/2008/12/02/cristiano-ronaldo-ballon-d-or-2008_1125733_3242.html
http://www.lexpress.fr/actualite/sport/cristiano-ronaldo-decroche-le-ballon-d-or-2008_717521.html
Vincent Machenaud, « Une année de jeune roi », France Football, no 3321, 1er décembre 2009, p. 24 à 27
Le Barça, comme un champion, www.lequipe.fr, 4 août 2010.
http://www.lequipe.fr/Football/Actualites/Messi-cet-anti-mythes/346347
Ce Barça a tout pour lui, www.eurosport.fr/, 4 août 2010
Barcelone en un coup de poignard, www.lequipe.fr, 4 août 2010
Messi prend la couronne, www.eurosport.fr, 4 août 2010.
http://www.liberation.fr/sports/0101606042-lionel-messi-ballon-d-or-2009
Lionel Messi, uefa.com (Αγγλικά)
«Batistuta: Messi taking record annoyed me». ESPN.com. Ανακτήθηκε στις 2017-12-28.
«Rojo gives Argentina a 2-1 lead v Nigeria». The Economic Times. 2018-06-27. Ανακτήθηκε στις 2018-07-28.
«Facts and stats from the Spanish Super Cup victory | FC Barcelona». FC Barcelona (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2017-12-28.
Smyth, Rob (2017-08-13). «Barcelona 1-3 Real Madrid: Spanish Super Cup, first leg – as it happened» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. Ανακτήθηκε στις 2017-12-28.
«Real Madrid 0 Barça 3: Messi Christmas! | FC Barcelona». FC Barcelona (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2017-12-28.
Henderson, Barney (2017-07-29). «Real Madrid 2 Barcelona 3: Messi, Rakitic and Pique secure El Clasico win as Neymar rumours rumble on» (στα αγγλικά). The Telegraph. ISSN 0307-1235. Ανακτήθηκε στις 2017-12-28.
MARCA.com. «Barcelona: Messi se apunta al 'hat-trick': tres en los últimos cuatro partidos - MARCA.com». MARCA.com (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 2017-12-28.
UEFA.com. «Messi, Alves among Super Cup record-breakers». UEFA.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2017-12-28.
«Messi receives fourth Golden Shoe Award: Each day I enjoy it more - MARCA in English» (στα αγγλικά). MARCA in English. Ανακτήθηκε στις 2017-12-28.
«Lionel Messi accepts Marca's award for best player in La Liga». ESPNFC.com. Ανακτήθηκε στις 2017-12-28.
«FC Barcelona: Messi: "¿El Clásico? Si ganamos sería una ventaja importante..." - Marca.com» (στα es). Marca.com. Ανακτήθηκε στις 2017-12-28.
«Lionel Messi beats Cristiano Ronaldo in 2014-15 La Liga awards». ESPNFC.com. Ανακτήθηκε στις 2015-12-06.
«Lionel Messi beats Cristiano Ronaldo in 2014-15 La Liga awards». ESPNFC.com. Ανακτήθηκε στις 2015-12-06.
«El coleccionista de trofeos - MARCA.com Accesible». www.marca.com. Ανακτήθηκε στις 2015-12-06.
«El coleccionista de trofeos - MARCA.com Accesible». www.marca.com. Ανακτήθηκε στις 2015-12-06.
6-Sports1. «Ο Μέσι πήρε το βραβείο Aldo Rovira - Sports1 Radio 93.7FM». Ανακτήθηκε στις 2018-07-28.
«FIFA Club World Cup UAE 2009 - Awards - FIFA.com». FIFA.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2015-12-06.
«FIFA Club World Cup Japan 2011 - FIFA.com». FIFA.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2015-12-06.
«Messi, Neuer heralded as Brazil 2014's best». FIFA.com (στα Αγγλικά). 2014-07-13. Ανακτήθηκε στις 2015-12-06.
«FIFA World Youth Championship Netherlands 2005 - Awards - FIFA.com». FIFA.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2015-12-06.
«FIFA World Youth Championship Netherlands 2005 - Awards - FIFA.com». FIFA.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2015-12-06.
«Messi rechazó recoger el premio a MVP de la Copa América». MARCA.com (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 2015-12-06.
«Messi rechazó el premio a mejor jugador de la Copa América». Mundo Deportivo. https://plus.google.com/+mundodeportivo. Ανακτήθηκε στις 2015-12-06. Εξωτερικός σύνδεσμος στο |publisher= (βοήθεια)

AS, Diario (2018-06-07). «Onze Mondial, sobre Zidane: "¿Es ya el mejor de la historia?"» (στα es). AS.com. Ανακτήθηκε στις 2018-07-28.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Lionel Andrés Messi, ιστότοπος ΦΚ Μπαρτσελόνα
Lionel Messi, ιστότοπος Διεθνούς Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου (FIFA)
Messi, βάση δεδομένων Football-Lineups
Lionel Messi, βάση δεδομένων transfermarkt
Messi, Lionel, βάση δεδομένων National Football Teams.

[απόκρυψη]π • σ • ε Μπαρτσελόνα – τωρινή ομάδα

1 Τερ Στέγκεν Τερματοφύλακας 2 Σεμέδο 3 Πικέ 4 Ράκιτιτς 5 Μπουσκέτς 6 Τομπιντό 7 Κουτίνιο 8 Αρτούρ 9 Λ. Σουάρες 10 Μέσι Αρχηγός 11 Ντεμπελέ 12 Ραφίνια 13 Σίλεσεν Τερματοφύλακας 14 Μάλκομ 15 Λενγκλέ 17 Μουρίγιο 18 Άλμπα 19 Μπόατενγκ 20 Σ. Ρομπέρτο 21 Αλενιά 22 Βιδάλ 23 Ουμτιτί 24 Βερμάελεν Προπονητής: Βαλβέρδε

Εθνική Αργεντινής – Μουντιάλ 2010

1 Πόζο 2 Ντεμιτσέλις 3 Κ. Ροδρίγες 4 Μπουρντίσο 5 Μπολάτι 6 Χάιντσε 7 ντι Μαρία 8 Βερόν 9 Ιγουαΐν 10 Μέσι 11 Τέβες 12 Γκάρσε 13 Σάμουελ 14 Μαστσεράνο (c) 15 Οταμέντι 16 Αγουέρο 17 Γκουτιέρες 18 Παλέρμο 19 Μιλίτο 20 Μ. Ροδρίγες 21 Ανδουχάρ 22 Ρομέρο 23 Παστόρε Προπονητής: Μαραντόνα

Εθνική Αργεντινής – Μουντιάλ 2014

1 Ρομέρο 2 Γκαράι 3 Καμπανιάρο 4 Σαμπαλέτα 5 Γάγο 6 Μπίγλια 7 ντι Μαρία 8 Πέρες 9 Ιγουαΐν 10 Μέσι (c) 11 Ροδρίγες 12 Οριόν 13 Α. Φερνάντες 14 Μαστσεράνο 15 Ντεμιτσέλις 16 Ρόχο 17 Φ. Φερνάντες 18 Παλάσιο 19 Άλβαρες 20 Αγουέρο 21 Ανδουχάρ 22 Λαβέτσι 23 Μπασάντα Προπονητής: Σαμπέγια

Εθνική Αργεντινής – Μουντιάλ 2018

1 Γκουσμάν 2 Μερκάδο 3 Ταγλιάφικο 4 Ανσάλντι 5 Μπίγλια 6 Φάσιο 7 Μπανέγα 8 Ακούνια 9 Ιγουαΐν 10 Μέσι (c) 11 Ντι Μαρία 12 Αρμάνι 13 Μέσα 14 Μαστσεράνο 15 Πέρες 16 Ρόχο 17 Οταμέντι 18 Σάλβιο 19 Αγουέρο 20 λο Σέλσο 21 Ντιμπάλα 22 Παβόν 23 Καμπαγιέρο Προπονητής: Σαμπαόλι

Νικητές Βραβείου Golden Boy

2003: Φαν ντερ Φάαρτ 2004: Ρούνεϊ 2005: Μέσι 2006: Φάμπρεγας 2007: Αγουέρο 2008: Άντερσον 2009: Πάτο 2010: Μπαλοτέλι 2011: Γκέτσε 2012: Ίσκο 2013: Πογκμπά 2014: Στέρλινγκ 2015: Μαρσιάλ 2016: Ρενάτο Σάντσες 2017: Εμπαπέ 2018: Ντε Λιχτ