.
Το Σαν Χουάν (San Juan) είναι πόλη της Αργεντινής, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας και η δέκατη σε πληθυσμό πόλη της χώρας, με 453.000 κατοίκους στο πολεοδομικό της συγκρότημα (απογραφή 2010) και 109.123 στην καθαυτό πόλη. Βρίσκεται στην κοιλάδα Τουλούμ, στα δυτικά του ομώνυμου ποταμού, σε υψόμετρο 650 μέτρα.
Το Σαν Χουάν είναι πόλη με σύγχρονο σχέδιο, πλατιές οδούς και πεζοδρόμια, με βλάστηση διάφορων ειδών δέντρων που αρδεύονται από κανάλια, από τα οποία προέρχεται το προσωνύμιό της «πόλη-όαση».
Διαθέτει αρκετά ξενοδοχεία και υποδομή στις μεταφορές, μουσεία και μεγάλους αμπελώνες στα περίχωρά της.
Ιστορία και αρχιτεκτονική
Πριν την άφιξη των πρώτων Ευρωπαίων, κατοικούσαν στην περιοχή οι Ινδιάνοι Ουάρπε (Huarpe).
Η πόλη ιδρύθηκε ως Σαν Χουάν δε λα Φροντέρα στις 13 Ιουνίου 1562, από τον Κονκισταδόρ Χουάν Χουφρέ (Juan Jufré, 1516-1578) στις όχθες του ποταμού Σαν Χουάν. Αλλά το 1593 μια πλημμύρα του ποταμού προκάλεσε καταστροφές και έτσι η πόλη ξανακτίσθηκε 2,5 χιλιόμετρα νοτιότερα, στη σημερινή της θέση.
Το κέντρο της πόλεως περί το 1910
Το Σαν Χουάν ήταν μια ήσυχη επαρχιακή πόλη σε όλη την αποικιακή περίοδο και πρακτικά δεν συμμετείχε στους εσωτερικούς πολέμους που κατέστρεψαν την Αργεντινή κατά τη λεγόμενη «Οργανωσιακή Περίοδο» (1820-1860). Ωστόσο, δύο από τα επιφανέστερα μέλη της Συνελεύσεως του Τουκουμάν το 1816, που ανακήρυξε την ανεξαρτησία της Αργεντινής από την Ισπανία, προέρχονταν από το Σαν Χουάν: ο Φρανσίσκο Ναρκίσο δε Λαπρίδα, πρόεδρος της Συνελεύσεως, και ο Μητροπολίτης του Σαν Χουάν, Χούστο Σάντα Μαρία δε Όρο, ένας θαυμάσιος ομιλητής, του οποίου η πειστική ρητορική ήταν σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνη για το ότι η Αργεντινή έγινε εξαρχής προεδρική δημοκρατία και όχι μοναρχία, όπως η Βραζιλία.
Πιθανώς το σημαντικότερο και διασημότερο τέκνο της πόλεως υπήρξε ο ανεψιός του παραπάνω επισκόπου, ο μετέπειτα Πρόεδρος της Αργεντινής από το 1868 έως το 1874, Δομίνγκο Φαουστίνο Σαρμιέντο, το σημείο γεννήσεως του οποίου ανακηρύχθηκε Εθνικό Ιστορικό Μνημείο ήδη από το 1910.
Δρόμος στην πόλη μετά τον σεισμό του 1944
Στις 15 Ιανουαρίου 1944 ένας ισχυρός σεισμός κατέστρεψε την πόλη και σκότωσε περίπου δέκα χιλιάδες ανθρώπους. Ακόμα ένας σεισμός, μεγέθους 7,4 βαθμών Ρίχτερ, σημειώθηκε με επίκεντρο 80 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της πόλεως στις 23 Νοεμβρίου 1977, προκαλώντας αρκετές ζημιές και προκαλώντας 65 θανάτους στην επαρχία Σαν Χουάν.
Μετά την καταστροφή του 1944 η πόλη ξανασχεδιάστηκε με ομόκεντρες και ευθείες λεωφόρους, με δενδροστοιχίες και ξαναχτίστηκε με σύγχρονα σπίτια, χάνοντας έτσι το μεγαλύτερο μέρος της αποικιακής μορφής της, αλλά διατηρεί μία ανοιχτή, ηλιόλουστη και μεσογειακή όψη.
Γεωγραφία και κλίμα
Το Σαν Χουάν είναι κτισμένο σε μια εύφορη κοιλάδα μέσα σε μια ορεινή περιοχή, σε γεωγραφικές συντεταγμένες πλάτος 31°32΄ Νότιο και μήκος 68°32΄ Δυτικό. Οι χειμερινές θερμοκρασίες είναι γενικώς ήπιες (περίπου 1 έως 16 °C), αλλά μπορούν να πέσουν και κάτω από τους −9 °C. Τα καλοκαίρια είναι ζεστά, με ρεκόρ θερμοκρασίας 46,7°C, που σημειώθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 1995.[2] Η διαφορά των μέσων μηνιαίων θερμοκρασιών είναι 19,4 βαθμοί, ίσως η υψηλότερη σε όλη τη Νότια Αμερική. Οι λιακάδες είναι συνηθισμένες σε όλους τους μήνες με 3.361 ώρες ηλιοφάνειας ετησίως.[3] Με μόλις 90,7 χιλιοστόμετρα μέσης ετήσιας βροχόπτωσης, το Σαν Χουάν έχει ερημικό κλίμα κατά την κλιματική ταξινόμηση Κέππεν (BWh/BWk). Ο πιο βροχερός μήνας είναι ο Φεβρουάριος (18,9 mm) και ο πιο ξηρός ο Ιούνιος (1,6 mm).
Επειδή το νερό της βροχής είναι λιγοστό, έχει ανεγερθεί φράγμα στον ποταμό Σαν Χουάν, το Κεβράδα δε Ούλουμ ή απλώς Ούλουμ, που εκτός από νερό παρέχει και υδροηλεκτρική ενέργεια.
Το 65% της γεωργικής παραγωγής των εκτάσεων που περιβάλλουν την πόλη σχετίζεται με το οινοπαραγωγή.
Τοπόσημα στην πόλη
Καθεδρικός ναός: Σχεδιασμένος από τον αρχιτέκτονα Ντανιέλ Ράμος Κορέα, εγκαινιάσθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 1979. Το καμπαναριό του έχει ύψος 51 μέτρα και διαθέτει ρολόι και γερμανικό καριγιόν που ηχεί κάθε τέταρτο της ώρας. Στο υπόγειο υπάρχει κρύπτη με τους τάφους των μητροπολιτών της πόλεως και το παρεκκλήσιο του Χούστο Σάντα Μαρία δε Όρο.
Πάρκο της 25ης Μαΐου: Το κύριο αστικό πάρκο της πόλεως, παρέχει έναν πράσινο χώρο με πολύχρωμη ποικιλία χλωρίδας. Υπάρχουν μνημεία του 19ου αιώνα του προέδρου Δομίνγκο Φαουστίνο Σαρμιέντο και του Χούστο Σάντα Μαρία δε Όρο. Το κεντρικό σιντριβάνι, έργο του 1871, επανασχεδιάσθηκε αρκετές φορές από τότε.
Πάρκο Αμπερασταίν: Φέρει το όνομα ενός πρώην κυβερνήτη, του Αντόνιο Aberastain, και φιλοξενεί ανδριάντα του.
Πεατονάλ Τουκουμάν και Ριβαντάβια: Οι σημαντικότερες οδοί που έχουν γίνει πεζόδρομοι, με την ποικιλία των εμπορικών καταστημάτων τους να τις καθιστά πόλους έλξεως για ντόπιους όσο και τουρίστες.
Πάρκο Μαΐου: Το όνομα μνημονεύει την Επανάσταση του Μαΐου του 1810. Το πάρκο αυτό διαθέτει τμήμα για τα παιδιά, τεχνητή λιμνούλα με νησάκι, ψάρια και υδρόβια πουλιά, ένα ποδηλατοδρόμιο και πολλά γλυπτά και μνημεία.
Παραπομπές
Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2018.
«San Juan, San Jaun». Estadísticas meteorológicas decadiales (στα Ισπανικά). Oficina de Riesgo Agropecuario. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2015.
«Datos bioclimáticos de 173 localidades argentinas–Anuales». Atlas Bioclimáticos (στα Ισπανικά). Universidad Nacional de La Plata. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2015.
|
Χώρες της Νότιας Αμερικής Κράτη και Εξαρτημένες Περιοχές που μπορεί να θεωρηθούν τμήματα και άλλης ηπείρου γράφονται με πλάγια γραφή Ανεξάρτητα Κράτη: Αργεντινή | Βενεζουέλα | Βολιβία | Βραζιλία | Γουιάνα | Ισημερινός | Κολομβία | Ουρουγουάη | Παναμάς | Παραγουάη | Περού | Σουρινάμ | Τρινιντάντ και Τομπάγκο | Χιλή Εξηρτημένα εδάφη: Αρούμπα (Ολλανδία) | Γαλλική Γουιάνα (Γαλλία) | Ολλανδικές Αντίλλες (Ολλανδία) | Νότιος Γεωργία και Νότιοι Σάντουιτς Νήσοι (Ηνωμένο Βασίλειο) | Νήσοι Φώκλαντ (Ηνωμ. Βασίλειο) Χώρες της Κεντρικής Αμερικής | Χώρες της Βόρειας Αμερικής |
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
