Το Παγκράτιο είναι γνωστό από την δωδέκατη χιλιετία π.Χ. ως άθλημα, διότι ο Ηρακλής συμμετείχε ως Παγκρατιαστής σε αγώνες των Αργοναυτών, αμειβόμενος από τον Ιάσωνα με κύπελλο λαμπερό. Οι Αρχαίοι Έλληνες γνωρίζοντας την δύναμη και τη γνώση που κατείχε ο κάθε ένας εκ των αθλητών στο Παγκράτιο, το εισήγαγαν στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών αγώνων το 648 π.Χ.

Η σύνθεση του ονόματος του Παγκρατίου, προσδιορίζει και την ουσία του όλου αθλήματος Παν + κράτος, δηλαδή παγκρατιαστής είναι ο «τα πάντα κρατών», αυτός που κατέχει την υπέρτατη γνώση. Στο Παγκράτιο άθλημα, οι παγκρατιαστές είχαν το δικαίωμα να χρησιμοποιούν όλα τα μέλη τους, σύμφωνα με περιγραφές που βρίσκουμε σε πολλά αρχαία κείμενα.

Το Παγκράτιο χωριζόταν σε δύο κύρια μέρη: στο άνω ή «ορθοστάδην» και στο κάτω ή «αλίνδησιν». Στο άνω Παγκράτιο οι αθλητές μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν κάθε μέλος του σώματος για να εξαντλήσουν τον αντίπαλο τους, μέχρι να κατορθώσουν να τον ρίξουν στο έδαφος. Στο κάτω όμως παγκράτιο που ήταν και το πιο επικίνδυνο, γινόταν όλη η προσπάθεια για την νίκη. Οι Παγκρατιαστές μάχονταν με κάθε τρόπο χρησιμοποιώντας κάθε τέχνασμα της πάλης και της πυγμαχίας.
πίσω μέρος της.

Ολυμπιακοί Αγώνες, Αρχαία Εποχή