.
Η Λυσάνδρα ( 3ος αιώνας π.Χ. ) ήταν κόρη του φαραώ Πτολεμάιου Α’ του Σωτήρος, επιγόνου του Μεγάλου Αλεξάνδρου και ιδρυτή της Δυναστείας των Πτολεμαίων, και της Ευρυδίκης, κόρης του Αντίπατρου. Παντρεύτηκε πρώτα τον Αλέξανδρο, γιο του Κάσσανδρο, βασιλιά της Μακεδονίας, και μετά το θάνατό του νυμφεύθηκε τον Αγαθοκλή, γιο του Λυσίμαχου, βασιλιά της Θράκης. Σύμφωνα με τον ιστορικό Παυσανία, ο γάμος αυτός έλαβε χώρα μετά την επιστροφή του Λυσίμαχου από την εκστρατεία εναντίον των Γετών, το 291 π.Χ. Η Λυσάνδρα απέκτησε αρκετά παιδιά.
Την ηρεμία του οίκου του Λυσίμαχου θα ταράξει ένα γεγονός: ο γάμος του γηραιού βασιλιά με την νεαρή Αρσινόη, κόρη του Πτολεμαίου Α’ και ετεροθαλή αδερφή της Λυσάνδρας. Τις γυναίκες χώριζε μια διχόνοια που έριχνε τη σκιά της στον Οίκο των Πτολεμαίων, και μεταφέρθηκε με τον τρόπο αυτό στη Θράκη. Όταν η μητέρα της Λυσάνδρας, η Ευρυδίκη κατέφθασε στην Αίγυπτο για να παντρευτεί, είχε μαζί της μια νεαρή χήρα, τη Βερενίκη, την οποία και προσκάλεσε να γίνει κυρία επί των τιμών της. Ωστόσο έμελλε από κολλητές φίλες να γίνουν φανατικοί εχθροί. Η Βερενίκη κατάφερε να ξελογιάσει το βασιλιά και έγινε επίσης γυναίκα του. Του χάρισε παιδιά: την Αρσινόη, τη Φιλοτέρα και τον Πτολεμαίο, ο οποίος τελικά διαδέχθηκε τον πατέρα του κι ας υπήρχε μεγαλύτερος γιος του βασιλιά από τη Βερενίκη. Οι δύο βασιλικές σύζυγοι, κάποτε φίλες, τώρα μισούσαν θανάσιμα η μία την άλλη και η πικρία αυτή μεταδόθηκε και στα παιδιά τους.
Όταν λοιπόν η Αρσινόη
παντρεύτηκε το Λυσίμαχο και η Λυσάνδρα
το γιο του, οι δυο τους βρέθηκαν αμέσως
σε αντίθετα στρατόπεδα που δολοπλοκούσαν
θέλοντας να καταστρέψουν το ένα το
άλλο. Η Αρσινόη σαν βασίλισσα πρέπει
να είχε μεγαλύτερη επιρροή στην αυλή
από ότι η ετεροθαλής αδερφή της. Ωστόσο
η θέση και η επιρροή της Λυσάνδρας
ήταν επίσης σε υψηλά επίπεδα. Ο
Αγαθοκλής ήταν ένας πρίγκιπας με
μεγάλη υπόληψη στην αυλή. Είχε ηγηθεί
επιτυχημένων στρατιωτικών επιχειρήσεων,
είχε νικήσει πολλές μάχες και είχε
επεκτείνει σε μεγάλο βαθμό την
κυριαρχία και δύναμη του πατέρα του.
Ήταν ο αγαπημένος τόσο του στρατού,
όσο και του λαού που έβλεπαν σε αυτόν
το μέλλον του βασιλείου.
Όπως ήταν αναμενόμενο
η δόξα που απολάμβανε ο σύζυγος της
Λυσάνδρας δυναμίτιζε το μίσος της
Αρσινόης, η οποία προσπαθούσε με κάθε
τρόπο να μειώσει το κύρος του Αγαθοκλή.
Ο Αγαθοκλής με τη σειρά του πρόβαλλε
σθεναρή αντίσταση ώστε να ματαιώσει
τα σχέδια της. Στο τέλος, η Αρσινόη
κατάφερε να πείσει το Λυσίμαχο πως ο
γιος του συνομωτούσε σε βάρος του,
και σκόπευε να πάρει την εξουσία στα
χέρια του. Αυτό ίσως ήταν αλήθεια,
ίσως και όχι και δεν θα γίνει ποτέ
γνωστό. Ωστόσο ο Λυσίμαχός το πίστεψε.
Διέταξε τη φυλάκιση του Αγαθοκλή και,
λίγο καιρό μετά, τον δηλητηρίασε. Η
Λυσάνδρα καταβλήθηκε από λύπη.
Περισσότερο φοβήθηκε για την τύχη
της και τη μοίρα των παιδιών της. Ήταν
πια προφανές πως δεν υπήρχε ασφάλεια
πια για εκείνη στη Μακεδονία, οπότε
κατέφυγε στην Ασία μαζί με τον ομοαίματο
αδερφό της, Πτολεμαίο Κεραυνό. Εκεί
τέθηκε υπό την προστασία του Σέλευκου,
βασιλιά της Συρίας.
Ο Σέλευκος, υπερήλικος πια, ήταν άλλος ένας από τους στρατηγούς του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο τελευταίος ζωντανός μαζί με το Λυσίμαχο. Θα περίμενε κανείς πως σε προχωρημένη ηλικία, αυτοί οι μεγάλοι άνδρες θα ήθελαν να σταματήσουν να πολεμούν και να τελειώσουν τις μέρες τους ειρηνικά. Ωστόσο, ο Σέλευκος χάρηκε με την αφορμή που του έδωσε η Λυσάνδρα για να ξεκινήσει νέος πόλεμος. Τη Λυσάνδρα ακολούθησαν πολλοί ευγενείς της Μακεδονίας που συμμερίζονταν το σκοπό της και που ο Λυσίμαχος είχε διώξει από κοντά του. Οι τελευταίοι μαζί με τον αδερφό της Λυσάνδρας, Πτολεμαίο Κεραυνό, κύρηξαν τον πόλεμο. Ο Λυσίμαχος ήρθε να τους αντιμετωπίσει και οι δύο στρατοί χτυπήθηκαν στη Φρυγία. Στη μάχη που ακολούθησε στο Κουρουπέδιο το Φεβρουάριο του 281 π.Χ., ο Λυσίμαχος ηττήθηκε και σκοτώθηκε. Ο Σέλευκος και ο Πτολεμαίος Κεραυνός, αν και σύμμαχοι, έψαχναν την ευκαιρία να διεκδικήσουν το θρόνο της Μακεδονίας ο ένας σε βάρος του άλλου. Τελικά, ο Κεραυνός μαχαίρωσε τον αντίπαλό του στο Άργος της Θράκης. Μετά το θάνατο του Σέλευκου, χάνονται και τα ίχνη της συντρόφου του, της Λυσάνδρας, καθώς και των παιδιών της.
Δείτε επίσης:
Επίγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου
Ελληνιστική εποχή
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
