.
Ο Δημήτριος Βικέλας (15 Φεβρουαρίου 1835- 7 Ιουλίου 1908) ήταν έλληνας λόγιος, ποιητής και πεζογράφος. . Ως λογοτέχνης μνημονεύεται για το μυθιστόρημά του "Λουκής Λάρας", (1879), έργο πολύ σημαντικό για την εξέλιξη της νεοελληνικής πεζογραφίας. Είναι επίσης γνωστός για τη συμμετοχή του στην επιτροπή διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 1896.
Βιογραφία
Η οικογένεια του
πατέρα του, Εμμανουήλ Βικέλα, ήταν
σπουδαία εμπορική οικογένεια με
καταγωγή από τη Βέροια. Το αρχικό
όνομά της ήταν Μπεκέλας. Η οικογένεια
της μητέρας του Σμαράγδας ήταν η
επίσης μεγάλη εμπορική οικογένεια
Μελά. Η Σμαράγδα ήταν αδερφή του
συγγραφέα Λέοντος Μελά. Ο Δημήτριος
γεννήθηκε στη Σύρο αλλά από την ηλικία
των τεσσάρων ετών εγκαταστάθηκε
αρχικά στο Ναύπλιο και έπειτα στην
Κωνσταντινούπολη.
Λόγω των μετακινήσεων
της οικογένειας αλλά και δικών του
προβλημάτων υγείας η φοίτησή του στα
σχολεία δεν ήταν τακτική. Η μητέρα
του όμως ήταν πολύ καλλιεργημένη και
του προσέφερε αρκετά μαθήματα κατ'
οίκον. Ο ίδιος αργότερα ομολόγησε ότι
σ' αυτήν όφειλε την κλίση του προς τα
φιλολογικά ενδιαφέροντα. Σε κάποια
από τις πολλές μετακινήσεις της
οικογένειάς του ξαναβρέθηκε στη Σύρο,
όπου και φοίτησε στο Λύκειο του Χρήστου
Ευαγγελίδη. Εκεί, αυτός και ο συμμαθητής
του Εμμανουήλ Ροΐδης, εξέδιδαν
χειρόγραφη εφημερίδα.
Το 1851 μετάφρασε την "Εσθήρ" του Ρακίνα. Το 1852 μετέβη στο Λονδίνο για επαγγελματική εξάσκηση και εργάστηκε ως υπάλληλος και ως συνέταιρος στον εμπορικό οίκο των αδελφών Μελά.
Παράλληλα σπούδασε
Βοτανική (το μόνο μάθημα που μπορούσε
να παρακολουθήσει, λόγω ωραρίου), αλλά
τα ενδιαφέροντά του ήταν φιλολογικά
και μ' αυτά ασχολήθηκε κυρίως (μελέτη
και μεταφράσεις). Από το 1855 έγραφε και
ποιήματα, τα οποία δημοσίευε σε
εφημερίδες και περιοδικά της Αθήνας
ή υπέβαλλε στους ποιητικούς διαγωνισμούς
του Πανεπιστημίου.
Το 1876 η εταιρεία Μελά διαλύθηκε και αποφάσισε να επιστρέψει στην Αθήνα. Λόγω όμως των προβλημάτων υγείας της συζύγου του έζησε αναγκαστικά πολλά χρόνια στο Παρίσι. Εκεί έγραψε και τον Λουκή Λάρα και πλήθος μεταφράσεων. Παράλληλα βέβαια ταξίδευε συχνά στην Αθήνα και στις εφημερίδες δημοσίευε τα διηγήματά του
Εν τω μεταξύ η υγεία
της συζύγου του επιδεινωνόταν και
αναγκάστηκε να την εγκλείσει σε
ψυχιατρική κλινική. Αυτό του επέτρεψε
να περνάει περισσότερο καιρό στην
Ελλάδα και τελικά το 1897 να εγκατασταθεί
οριστικά στην Αθήνα. Εκτός από τα
επιστημονικά του έργα, ασχολήθηκε με
έργα κοινωφελή. Το σημαντικότερο από
αυτά είναι η ίδρυση του Συλλόγου προς
διάδοσιν ωφελίμων βιβλίων, το 1899, με
γραμματέα τον Γεώργιο Δροσίνη.
Μετά το θάνατό του
κληροδότησε την πλούσια βιβλιοθήκη
του στον δήμο Ηρακλείου Κρήτης, ο
οποίος ονόμασε τη βιβλιοθήκη του προς
τιμήν του "Βικελαία Δημοτική
Βιβλιοθήκη".
Επιτροπή διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων
Παραμύθια Δανικά, Δημήτριος Βικέλας
Λουκής Λάρας, Δημήτριος Βικέλας
Εργογραφία
- Εσθήρ, τραγωδία του Ιωάννου Ρακίνα, και άλλα διάφορα ποιήματα. Εν Ερμουπόλει 1851
- Στίχοι. Εν Λονδίνω 1862
- Περί νεοελληνικής φιλολογίας. Εν Λονδίνω 1871
- Λουκής Λάρας. Αυτοβιογραφία γέροντος Χίου. Εν Αθήναις 1879
- Διηγήματα. Εν Αθήναις 1887
- Διαλέξεις και Αναμνήσεις. Εν Αθήναις 1893
- Η ζωή μου. Παιδικαί αναμνήσεις. Νεανικοί χρόνοι. Εν Αθήναις 1908
- μεταφράσεις έργων του Σαίξπηρ κ.α
Βιβλιογραφία
- Μαριάννα Δήτσα, "Εισαγωγή" στο: Δημήτριος Βικέλας, Λουκής Λάρας, Ερμής, Αθήνα 1991
- Σ. Ντενίση, Το ελληνικό ιστορικό μυθιστόρημα και ο Sir Walter Scott (1830-1880), Καστανιώτης, Αθήνα 1994
- Απ. Σαχίνη, Το νεοελληνικό μυθιστόρημα, εκδόσεις Γαλαξίας
- Απ. Σαχίνη, Παλαιότεροι πεζογράφοι, Εστία, Αθήνα 1973
- Η παλαιότερη
πεζογραφία μας, εκδ. Σοκόλη, τ. Ε
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
