ART

 

Γεγονότα, Hμερολόγιο

 

.

Ο Αλέκος Κιτσάκης (Αλέξανδρος Κιτσάκης) είναι διάσημος τραγουδιστής Δημοτικών παραδοσιακών τραγουδιών. Γεννήθηκε στό Ριζοβούνι του Νομού Πρέβεζας το 1936 και διαμένει στά Ιωάννινα ως συνταξιούχος. Είναι γνωστός με το παρωνύμιο "Το αηδόνι της Ηπείρου". Τα χιλιάδες τραγούδια του, δικά του και άλλων, εξυμνούν συνήθως την Ήπειρο, την φυσική ομορφιά του τοπίου, την ποιμενική ζωή, την ξενιτιά, τον έρωτα αλλά και τους αγώνες του Ελληνικού Έθνους. Η χροιά της φωνής του τον καταξίωσε ως υπ αριθμόν ένα τραγουδιστή Δημοτικών Τραγουδιών του εικοστού αιώνα, και χαρακτηρίζεται "ως ο Στέλιος Καζαντζίδης του δημοτικού τραγουδιού", κάτι που και ο ίδιος ο Καζαντζίδης αποδέχεται, τακτικός θαμών και ακροατής του Κιτσάκη.[1], [2]

Alekos Kitsakis

Βιογραφικό - Σπουδές
Τα πρώτα χρόνια στό χωριό


O Αλέκος Κιτσάκης το 1945

Ο Αλέκος Κιτσάκης γεννήθηκε το 1936 στό Ριζοβούνι (τέως Ποδογώρα, από το pot goria = πρόποδες βουνού)[3]. Φαίνεται ότι η καλλιφωνία του είναι γονιδιακής προέλευσης γιατί αμφότεροι οι γονείς του τραγουδούσαν όπως ο ίδιος αναφέρει. Δυστυχώς το έτος 1936 έμεινε ορφανός από πατέρα και το 1938 ορφανός από μητέρα. Μετά από συννενοήσεις συγγενών και με την μεσολάβηση του τότε γραμματέα της κοινότητας Παντάνασσας και Ριζοβουνίου Νικόλαου Δήμου, αποφασίσθηκε την επιμέλειά του και υιοθεσία του να αναλάβει ο θείος του εκ μητρός Γεώργιος Γιαννάκης, που ήδη είχε τέσσετα παιδιά. Στην προσχολική του ηλικία ασχολήθηκε με την φύλαξη των προβάτων και των γιδιών του θείου του και γιά να περνάει η ώρα τραγουδούσε, οπότε έγινε γνωστός στό χωριό. Ο ίδιος θυμάται ότι κάποιος τον έβαλε να τραγουδάει επί πέντε ώρες για να του δώσει ένα πορτοκάλι, ενώ "κάποτε τραγουδούσε δίπλα στό χώρο ενός γάμου και σταμάτησε ο γάμος γιά να δούν από που προέρχεται αυτή η φωνή"!!! Το έτος 1946 απεβίωσε σε έκτρωση η θεία του και ανέλαβε να τον πάρει στην Αθήνα ο Νικόλαος Σουλιώτης, τέως υπασπιστής του Ελευθέριου Βενιζέλου. Μέσω Πρέβεζας, με το πλοίο "Γλάρος" πήγαν σστήν Πάτρα. Στο ταξίδι αυτό δεν έμεινε απαρατήρητος ο νεαρός τραγουδιστής. Ο πλοίαρχος έμεινε άνευδος από τη φωνή του και "του παρέθεσε δεξίωση με ...γαρίδες"!!!


Στην Αθήνα


Ο Αλέκος Κιτσάκης το 1946

Τον Οκτώβριο του 1946 έφτασε στήν Αθήνα όπου τον ανέλαβε ένας συγχωριανός του ο Γεώργιος Παπαδήμας, ο οποίος του ανέθεσε να φυλάει γουρούνια στό Γουδί, μιά έρημη τότε περιοχή με στρατώνες. Τελικά ο Νικόλαος Σουλιώτης τον παρουσιάζει στά γραφεία της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας. Τα στελέχη της Μάρκος Θάνος και Γ. Σταμάτης, αμέσως αντιλήφθηκαν το ταλέντο του μικρού Αλέξη και όπως λέει ο ίδιος "αποφάσισαν να με βάλουν να τραγουδήσω στην πρώτη μεταπολεμική γιορτή της Ομοσπονδίας, στο κόψιμο της πίτας. Ήτανε 11 Ιανουαρίου του 1947 στο θέατρο Αλίκη. Φαντάσου τότε, 11 χρονών παιδί, να βγει με καμάρι και να τραγουδάει για πρώτη φορά στο Θέατρο. Στο πρόγραμμα που βγάλανε τότε λέγανε ότι τραγουδάει και ο μικρός Αλέξης από το ΣΟΥΛΙ".[4], [5] Η συνέχεια είναι ραγδαία και απίστευτη. Το μέλος του ΔΣ της Ηπειρωτικής Ομοσπονδίας Αχιλλέας Ζώης, τον αναλαμβάνει, τον ντύνει στό "Μινιόν" με σύγχρονα ρούχα (φορούσε τραγίσιο παντελόνι και σακάκι και δύο αριστερά παπούτσια) και τον παρουσιάζει στήν Ηπειρώτισα ηθοποιό (από Ζαγόρι) Μαρίκα Κοτοπούλη. Μόλις η Μαρίκα Κοτοπούλη τον άκουσε τρελλάθηκε και είπε "Παιδί μου εσύ είσαι φαινόμενο".


Ο Αλέκος Κιτσάκης στό Παλάτι με τη βασιλική Οικογένεια

Τον Ιανουάριο 1947 η Μαρίκα Κοτοπούλη οργάνωσε μιά φιλανθρωπική εκδήλωση στό θέτρο REX παρουσία της τότε πριγκίπισσας Φρειδερίκης. Η Φρειδερίκη ενθουσιάσθηκε με τον μικρό τραγουδιστή και όπως λέει ο ίδιος "λέει στη Μαρίκα Κοτοπούλη "θέλω να μου το στείλεις να το έχω στο παλάτι". Δείτε εδώ παιδιά πώς αλλάζει η ζωή του ανθρώπου. Από τα πρόβατα να καταλήξω στο παλάτι. Με παίρνει, λοιπόν, η Φρειδερίκη και με πάει στο θερινό παλάτι που ήταν στην Κέρκυρα" (σ.σ. στο σημερινό Αχίλλειο). Στο Παλάτι μεγάλωσε μαζί με τον τέως Βασιλιά Κωνσταντίνο Β, και τραγουδούσε γιά τον Βασιλιά Παύλο και γιά προσκεκλημένους. Ο ίδιος αναφέρει και κάτι χιουμοριστικό: Παίζαμε, θυμάμαι, βόλους στο παλάτι με τον Κωνσταντίνο -ήταν μικρότερος αυτός από μένα στην ηλικία, αλλά με περνούσε ένα κεφάλι- και με κέρδιζε. Εγώ δεν είχα πιάσει μέχρι τότε βόλους στα χέρια μου. "Γ… τη μάνα σου" του έλεγα εγώ. Η κυρία Καρόλου, Κυρία των Τιμών, μόλις με άκουγε να λέω "γ… τη μάνα σου" με μάλωνε. Την ακούει η Φρειδερίκη και της λέει "Να αφήσεις το παιδί να εκφράζεται όπως θέλει". [6], [7]. Οσο έμενε στό παλάτι, ο Αλέκος φοιτούσε με δαπάνες της Αυλής σε ιδιωτικό σχολείο της Φιλοθέης αλλά η Βασίλισσα πρότεινε στήν Πανηπειρωτική Ομοσπονδία να με στείλουν σε ένα Οικοτροφείο να βγάλω το δημοτικό. Με μεσολάβηση του Θεόδωρου θεοδωρίδη ΓΓ Υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών στάλθηκε και τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο στό Οικοτροφείο Κέρκυρας (Αχίλλειο Ίδρυμα). Τον Σεπτέμβριο 1949 στάλθηκε στή Μέση Γεωπονική σχολή Πατρών (Σκαγιοπούλειο Ορφανοτροφείο) όπου παράλληλα σπούδασε στό Ωδείο Πατρών, έψελνε στήν εκκλησία και παρουσιάζονταν σε εκπομπές Δημοτικού τραγουδιού στό ραδιόφωνο.


Ξανά στην Αθήνα
Ο Αλέκος Κιτσάκης με τον κλαρινίστα Βασίλη Σούκα
Ο Αλέκος Κιτσάκης με τον Στέλιο Καζαντζίδη
Ο Αλέκος Κιτσάκης με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια (2005)

Σε ηλικία 15 ετών, τελειώνοντας τη σχολή των Πατρών μετέθη στήν Αθήνα. Χωρίς κηδεμόνες, η ζωή εκεί δεν ήταν εύκολη. Εργάσθηκε σε γκαράζ και σε ένα γραφείο ως βοηθός. Η τύχη του άλλαξε μετά από μιά βραδιά που τραγούδησε στό Θέατρο Παρνασσού. Εκεί τον άκουσε ο Γενικός Διευθυντής της ΕΡΤ , εντυπωσιάσθηκε και του έδωσε δύο εκπομπές εβδομαδιαίως με επόπτρια της Αθηνά Σπανούδη. Αυτή μαζί με τον ιατρό Βασίλειο Χρήστου τον παρουσίασαν στόν Μανώλη Καλομοίρη, Ιδρυτή του Εθνικού Ωδείου Αθηνών. Ο Καλομοίρης και το ΔΣ εντυπωσιάσθηκαν και αποφάσισαν την εγγραφή του στο Ωδείο δωρεάν με υποτροφία! Οι σπουδές του διεκόπησαν λόγω στράτευσης. Το έτος 1954 μετά τη στρατιωτική θητεία ήταν ήδη γνωστός στό πανελλήνιο λόγω ΕΡΤ. Ετσι προσπάθησε να ηχογραφήσει δίσκο στήν Columbia αλλά οι πόρτες ήταν κλειστές γιατί τότε επικρατούσαν οι Χαλκιάδες. Ετσι απευθύνθηκε στήν ODEON του Μίνωα Μάτσα (γεννήθηκε και μεγάλωσε σστήν Πρέβεζα, οικογένεια ρωμανιωτών Εβραίων) όπου και υπέγραψε συμβόλαιο με εκατόν πενήντα δραχμές (ο μισθός του στό γκαράζ ήταν 10 δραχμές). Από εκεί και στό εξής η πορεία ήταν εύκολη. Δίσκοι με τραγούδια άλλων, δίσκοι με τραγούδια δικά του, τραγούδι σε κέντρα, τραγούδι σε πανηγύρια και εκδηλώσεις, ραδιοφωνικές εκπομπές, περιοδείες στό εξωτερικό, κλπ. Υπολογίζεται ότι έχει ηχογραφήσει 2500 τραγούδια. Συνεργάσθηκε με την Καίτη Γκρέι, το Στέλιο Καζαντζίδη, τη Μαρινέλα, τη Ρίτα Σακελαρίου, την Τζένη Βάνου, τον Περικλή Περράκη το Βασίλη Σούκα, τον Στάθη Κάβουρα, και πολλούς ακόμα καλλιτέχνες. Στη διάρκεια της Δικτατορίας, επειδή το ραδιόφωνο έπαιζε συχνά δημοτικά τραγούδια, ατυχώς το όνομά του συνδέθηκε με το καθεστώς. Εξυπνος Ηπειρώτης καθώς ήταν, αρνήθηκε διπλωματικά να τραγουδήσει στή γιορτή της ΕΣΑ, ενώ τον πήρε τηλέφωνο ο ίδιος ο δικτάτορας Δημήτριος Ιωαννίδης, στέλνοντας κάποιον άλλο τραγουδιστή μή επώνυμο. Το 1966 είχε έναν ατυχή πρώτο γάμο και το 1987 είχε το δεύτερο γάμο του, από τον οποίο απέκτησε ένα αγόρι. Το έτος 2005 είχε με ατυχία με την υγεία του. Μετά από επίσκεψη στό Προεδρικό Μέγαρο γιά να πεί τα κάλαντα στόν Ηπειρώτη φίλο του Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια, επιστρέφοντας στό σπίτι υπέστη έμφραγμα και εγκεφαλικό επεισόδειο. Μετά από νοσηλεία και εγχείρηση By Pass τελικά επανήλθε πλήρως. Ο καρδιοχειρουργός Σωτήριος Πράπας που τον χειρούργησε δήλωσε ότι είναι τιμή μου ως Βλάχος να σε χειρουργήσω, γιατί μεγάλωσα με τα τραγούδια σου.


Καλλιτεχνικό έργο - Ημερολόγιο

Ετος 1936: Γέννηση στο Ριζοβούνι Πρέβεζας. Μένει ορφανός από πατέρα.
Ετος 1938: Μένει ορφανός από μητέρα. Υιοθετείται από τον θείο του.
Ετος 1954: Γραμμοφωνεί τα τρία πρώτα τραγούδια με τον Βάϊο Μαλλιάρα τον κλαρινίστα.
Ετος 1956: Γραμμοφωνεί τα εξής τέσσερα τραγούδια: "Βλαχοθανάσης", "Βασίλω μου σ' αντάμωσα", "Λίτσα Βαγγελίτσα μου" και "Περιστεράκια όμορφα".
Ετος 1960: Ηχογραφούνται «Οι κλέφτες», το «Πάμε στο λόγγο για ξύλα μωρ Λένη», όπως και το «Άσπρο τριαντάφυλλο κρατώ» που έκαναν το καθένα πάνω από 500.000 πωλήσεις. Ήταν οι πρώτες μου «βόμβες» στη δισκογραφία. Με τις επιτυχίες αυτές έκανε τον Μίνω Μάτσα και πετούσε από τη χαρά του.
Ετος 1965: Κυκλοφόρησε ο πρώτος μου μεγάλος δίσκος με 12 τραγούδια και με τίτλο «ΑΚΕΚΟΣ ΚΙΤΣΑΚΗΣ, Το Αηδόνι της Ηπείρου».
Ετος 1970: Ηχογραφούνται το «Αγάπη ξημέρωσε φεύγω», το «Τζουμέρκα μου περήφανα» και το «Στης Πάργας τον ανήφορο» (το είχε γράψει το ’64-65’) και έγινε ...παγκόσμιο σουξέ! Σημειώνεται ότι λόγω του τουρισμού της Πάργας το τραγούδι αυτό είναι γνωστό σε όλη την Ευρώπη!!!
Ετος 1976: Συναυλίες στό Ali Baba Center της Νέας Υόρκης γιά ένα μήνα. Του προτάθηκε αμοιβή 3.000 δολάρια ημερησίως και αρνήθηκε.
Ετος 1982: Συναυλία στό Τορόντο του Καναδά. 120.000 ακροατές.
Ετος 1983: Συναυλίες στήν Αυστραλία: Πήγε 10 φορές.
Ετος 2005: Κάλαντα στόν Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια. Προβλήματα υγείας
Ετος 2011: Η εταιρεία MINOS-EMI κυκλοφόρησε ένα διπλό CD με γενικό τίτλο «40 χρυσές επιτυχίες, Αλέκος Κιτσάκης, το Αηδόνι της Ηπείρου.
Ετος 2012: Η υγεία του βελτιώνεται και κάνει δημόσιες εμφανίσεις.

Βιβλιογραφία - παραπομπές

↑ Αλέκος Κιτσάκης: Το αηδόνι της Ηπείρου. Βιογραφία στό portal http://www.ipiros.gr/portal2/index.php?option=com_content&view=article&id=3021:-hpeirosgr-&catid=17&Itemid=35
↑ Aλέκος Κιτσάκης: Συνέντευξη στόν Χαράλαμπο Γκούβα, Παντάνασσα, Αρτας, Ιούνιος 2012
↑ Χαράλαμπος Γκούβας: "Η Ιστορία του Νομού Πρέβεζας", έκδοση 2009, ISBN 978-960-87328-2-7
↑ Αλέκος Κιτσάκης: Το αηδόνι της Ηπείρου. Βιογραφία στό portal http://www.ipiros.gr/portal2/index.php?option=com_content&view=article&id=3021:-hpeirosgr-&catid=17&Itemid=35
↑ Aλέκος Κιτσάκης: Συνέντευξη στόν Χαράλαμπο Γκούβα, Παντάνασσα, Αρτας, Ιούνιος 2012
↑ Αλέκος Κιτσάκης: Το αηδόνι της Ηπείρου. Βιογραφία στό portal http://www.ipiros.gr/portal2/index.php?option=com_content&view=article&id=3021:-hpeirosgr-&catid=17&Itemid=35
↑ Aλέκος Κιτσάκης: Συνέντευξη στόν Χαράλαμπο Γκούβα, Παντάνασσα, Αρτας, Ιούνιος 2012

Τραγούδια του Αλέκου Κιτσάκη στό YouTube

Έλληνες

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License