ART

 

EVENTS

 

.

ΕλλάδαΕλλάδα

Περιφέρεια : Στερεάς Ελλάδας
Νομός : Φθιώτιδας

Νομός Φθιώτιδας

Η Πελασγία βρίσκεται στα βορειοανατολικά του πρώην νομού Φθιώτιδας με την Περιφερειακή Ενότητα Μαγνησίας και στους νότιους πρόποδες του όρους Όθρυς σε υψόμετρο 180 μέτρα[2]. Απέχει 32 χλμ. Α.-ΒΑ. από τη Στυλίδα (έδρα του δήμου), 52 χλμ. Α.-ΒΑ. από τη Λαμία και 38 χλμ. Ν.-ΝΑ. από τον Αλμυρό ενώ στα δυτικά της και σε απόσταση 3,5 χλμ. περνάει ο Αυτοκινητόδρομος 1 (κόμβος Γλύφα). Η παλιά ονομασία του χωριού μέχρι το 1927 είναι Γαρδίκι[3] ενώ η σημερινή της οφείλεται στην αρχαία Πελασγία (Πελασγικόν Άργος ή Λάρισα Κρεμαστή, ή Πελασγίς Λάρισα). Οι κάτοικοι του ασχολούνται κυρίως με την γεωργία και την καλλιέργεια της ελιάς. Τα ελαιόδενδρα της περιοχής από το χωριό μέχρι την παραλία υπολογίζονται σε 200.000 και η ετήσια παραγωγή βρώσιμων ελιών φτάνει τους 1.300 τόνους, ενώ του λαδιού ξεπερνά τους 1.000 τόνους.


Στο λόφο "Κάστρο" με υψόμετρο 530 μέτρα και 1,5 χλμ. βόρεια του χωριού και προς Κυπαρισσώνα είναι ο αρχαιολογικός χώρος της Λαρίσης Κρεμαστής όπου υπάρχουν τα ερείπια ακροπόλεως και τείχους αρχαίας πόλεως που χρονολογούνται στον 5ο και τον 4ο αιώνα π.Χ.[4][5] Στην περιοχή λειτούργησαν μεταλλεία χαλκού από τα οποία πιθανολογείται ότι προήλθε και η κοπή νομισμάτων με τη μορφή του Αχιλλέα του 3ου αιώνα π.Χ. Η κατοίκησή της συνεχίστηκε και υπήρξε συνεχής (περίοδος περσικών πολέμων, Μακεδονική, Αιτωλική και Ρωμαϊκή) μέχρι την κυριαρχία του Βυζαντίου οπότε με τις γοτθικές επιδρομές η περιοχή άρχισε να ερημώνει. Κατά την περίοδο Επανάστασης του 1821 τα σημαντικότερα γεγονότα που έγιναν ήταν μάχη της Πελασγίας το 1821 και η σφαγή στο Βελά ποταμό από τους Τούρκους.[6]
Αξιοθέατα

Εκτός από τον αρχαιολογικό χώρο της Λαρίσης Κρεμαστής και της γειτονικής Παραλίας Πελασγίας στο χωριό υπάρχουν εκκλησιαστικό μουσείο με εκθέματα: ιερά σκεύη, τρεις σταυρούς, εικόνες, αρτοφόριο, την Αγία Τράπεζα του παλιού ναού κ.α. καθώς Λαογραφικό στο παλιό Δημοτικό Σχολείο με διάφορα οικιακά σκεύη, παραδοσιακές στολές (αλατζάς), αργαλειό, εργαλεία παραδοσιακών επαγγελμάτων, διάφορα παραδοσιακά κεντήματα κ.α.[7]
Διοικητικά στοιχεία

Αναφέρεται ως οικισμός από την τουρκοκρατία με την ονομασία Γαρδίκι και επίσημα μετά την απελευθέρωση το 1835 να ορίζεται έδρα του τότε δήμου Κρεμαστής Λαρίσης. Το 1912 με το ΦΕΚ 261Α - 31/08/1912 ορίστηκε έδρα της τότε κοινότητας Γαρδικίου Κρεμαστής και το 1927 με το ΦΕΚ 6Β - 26/01/1927 μετονομάστηκε σε Πελασγία. Το 1997 με το ΦΕΚ 244Α - 04/12/1997 ορίστηκε έδρα του δήμου Πελασγίας.[8] Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης μαζί με την Παραλία Πελασγίας, τον Κυπαρισσώνα και το Λιασίκι αποτελούν την τοπική κοινότητα Πελασγίας που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Πελασγίας του Δήμου Στυλίδας και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 ως τοπική κοινότητα έχει πληθυσμό 1.615 κατοίκους ενώ ως οικισμός 1.497.[9]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι

"Η Πελασγία Φθιώτιδας στην αρχαιότητα" - Νίκος Μπατσικανής από τον ιστότοπο http://pelasgia.blogspot.com/
Η ανασκαφή στον λόφο "Άγιος Κωνσταντίνος" στην παραλία Πελασγίας από τον ιστότοπο https://www.themata-archaiologias.gr/
Η παλαιοχριστιανική βασιλική της θέσης "Αγία Δύναμις" στην Πελασγία Φθιώτιδας από τον ιστότοπο Ιδρυματικό Αποθετήριο Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
"Αρχαιομεταλλουργικές έρευνες στην Πελασγία - Φθιώτιδας (Παραγωγή χαλκού στην αρχαία Ελλάδα)" - Κορτιμανίτσης Απόστολος από τον ιστότοπο https://www.greek-language.gr/

Παραπομπές

Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 228, τομ. 27.
«ΠΕΛΑΣΓΙΑ (Κωμόπολη) ΦΘΙΩΤΙΔΑ - GTP». www.gtp.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2020.
«Πανδέκτης: Gardiki -- Pelasgia». pandektis.ekt.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2020.
«ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ». listedmonuments.culture.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2020.
«Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού | Κάστρο Πελασγίας (αρχ. Λάρισα Κρεμαστή)». odysseus.culture.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2020.
«Ιστορία του Δήμου | Δήμος Στυλίδας». stylida.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2020.
«Αξιοθέατα της περιοχής | Δήμος Στυλίδας». stylida.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2020.
«Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2020.
«ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10642 (σελ. 168 του pdf)

Δημοτική Ενότητα Πελασγίας
Τοπική Κοινότητα Βαθυκοίλου
Βαθύκοιλο, το
Τοπική Κοινότητα Γλύφας
Γλύφα, η
Δρυμάρια, τα
Λιμάνι Βαθυκοίλου, το
Παγώνι, το
Φανός, ο
Τοπική Κοινότητα Μύλων
Μοναστήρι, το
Μύλοι, οι
Τοπική Κοινότητα Πελασγίας
Κυπαρισσών, ο
Λιασίκι, το
Παραλία Πελασγίας, η
Πελασγία, η

Νομός Φθιώτιδας: Δήμος, Κοινότητα

Λαμιέων | Αγίου Γεωργίου Τυμφρηστού | Αγίου Κωνσταντίνου | Αμφίκλειας | Αταλάντης | Γοργοπόταμου | Δαφνουσίων | Δομοκού | Ελάτειας | Εχιναίων | Θεσσαλιώτιδας | Καμένων Βούρλων | Λειανοκλαδίου | Μακρακώμης | Μαλεσίνας | Μώλου | Ξυνιάδας | Οπουντίων | Πελασγίας | Σπερχειάδας | Στυλίδας | Τιθορέας | Υπάτης

Παύλιανης | Τυμφρηστού

Για πλήρη κατάλογο των πόλεων και οικισμών του νομού, δείτε επίσης Διοικητική διαίρεση νομού Φθιώτιδας

Γεωγραφία της Ελλάδας

Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος

Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω

Χώρες της Ευρώπης

Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία

Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν

1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License