ART

 

EVENTS

 

.

ΕλλάδαΕλλάδα

Περιφέρεια : Κρήτης
Νομός : Ηρακλείου

Νομός ΗρακλείουΔήμος Τυμπακίου

Καλοχωραφίτης , οικισμός του νομού Ηρακλείου . Δοιηκητικά ανήκει στον Δήμο Τυμπακίου και έχει 115 κατοίκους (2001) .

Το τοπωνύμιο είναι πατριδωνυμικό. Παράγεται από τις λέξεις καλό + χωράφι και το επίθημα –ίτης δηλωτικό της καταγωγής > Καλοχωραφίτης = ο καταγόμενος από το Καλό Χωράφι. Πιθανότατα αναφέρεται στον πρώτο οικιστή της περιοχής Καλό Χωράφι. Αργότερα το πατριδωνυμικό μετατρέπεται σε τοπωνύμιο Καλοχωραφίτης και οι κάτοικοί του αποκαλούνται Καλοχωραφιθιανοί. Στην εμπρόθετη μορφή του γίνεται στο gαλοχωραφίτη και στου Καλοχωραφίτη.


Ιστορικά στοιχεία

Για πρώτη φορά γίνεται μνεία του οικισμού σε συμβόλαιο του ταβουλλάριου Μανουήλ Μορζήνου στις 28 Ιανουαρίου 1399, στο οποίο ο Κωστής Έντζος από το χωριό Καλ(ό) Χοράφη ανακηρύσσει κληρονόμο του τον γιο του Νικόλαο Έντζο. «Γεμάτην καί ἀπαραίτητον | σεγουρτάδαν καί ἀφυέρωσιν πιώ ἐγο Κοστῆς ὁ Ἔντζος κατ(οικούμενος) στο χορηον Καλ(ό) Χοράφη πρός ἐσέ τόν πανφήλτατό μου υἱόν τόν Νικόλ(αον) Ἔντζον κατ(οικούμενον) ος ιρυτε». (Το χωριό Καλό Χωράφι κατά τον Μανούσακα πιθανόν να ταυτίζεται με τον Καλοχωραφίτη)

Με το ίδιο όνομα Calo Chorafi εμφανίζεται σε έγγραφο χρονολογούμενο στις 1 Οκτώβρη 1454. Πρόκειται για μια απόφαση του ρέκτορα των Χανίων, που αφορά στην αποτυχημένη εξέγερση του Παύλου Βλαστού (1453-1454). Συγκεκριμένα ο Ανδρέας De Graecis, ο οποίος παρέδωσε στις βενετσιάνικες αρχές τον ιερέα Παύλο Καλύβα, έναν από τους βασικούς πρωτεργάτες της επανάστασης, ζητά ως αντάλλαγμα για τις προσφερθείσες υπηρεσίες του την παραχώρηση αμνηστίας στο κατάδικο Φραγκίσκο Gradonico, ο οποίος δολοφόνησε το Γεώργιο Κάλβο, γιο του Μιχαήλ. Ο Γεώργιος Κάλβος, ενόσω ζούσε, κατοικούσε στο χωριό Καλό Χωράφι, ως βιλλάνος του κρητικού δούκα Καλλέργη: «pro homicidio per eum perpetrato in personam Georgii Calvi, filii Micaelis, villani de cha Calergi, olim habitatoris in casali Calo Chorafi». (Και ο Σπανάκης θεωρεί ότι αναφέρεται και στις δυο περιπτώσεις στον Καλοχωραφίτη)

Ο οικισμός αναφέρεται στην καστελανία της Πυργιώτισσας από τον Francesco Barozzi το 1577 ως Caloghorafici, το 1583 από τον Pietro Castrofilaca ως Caloghorafiti με 108 κατοίκους και από τον Francesco Basilicata το 1630 ως Calochorafiti. Από την περίοδο αυτή σώζεται σε αρκετά καλή κατάσταση – παρόλο που κατακάηκε το 1866 - το ολόγραφο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου του Μεθυστή , νοτίως του οικισμού Κάτω Μετόχι, αγιογραφημένο με την τεχνική του a fresco, το πρώτο μισό του 15ου αιώνα.

Στις τουρκικές απογραφές του 1671 και 1672 καταγράφεται Kalohorafiti με 5 υπόχρεους σε φορολογία κατοίκους, ενώ στην αιγυπτιακή απογραφή του 1834 αναφέρεται Kalochorafi με 4 χριστιανικές και 4 μουσουλμανικές οικογένειες.

Το 1881 ο Καλοχωραφίτης, που τότε συνίστατο σε τρεις συνοικισμούς (Κάτω Μετόχι, Μέση, Πίσω Ρούμα) είναι ενταγμένος στο δήμο Κισσών με 28 χριστιανούς και 43 μουσουλμάνους κατοίκους. Στον ίδιο δήμο καταγράφεται και το 1900 με 47 κατοίκους. Από τους τρεις συνοικισμούς του Καλοχωραφίτη μόνο το Κάτω Μετόχι σώζεται σε ερειπιώδη κατάσταση. Τα άλλα δυο τοπωνύμια είναι άγνωστα για τους κατοίκους της περιοχής.

Από το 1920 ως το 1998 εντάσσεται στην κοινότητα Μαγαρικαρίου.

Το 1920 με 103 κατοίκους,
το 1928 με 109,
το 1940 με 113,
το 1951 με 157,
το 1961 με 142,
το 1971 με 102,
το 1981 με 115,
το 1991 με 131 και
το 2001 με 115.

Από το 1998 ο Καλοχωραφίτης εντάχθηκε στο δήμο Τυμπακίου και από το 2011 στον καλλικρατικό Δήμο Φαιστού, χωρίς όμως να αποτελεί ανεξάρτητο δημοτικό διαμέρισμα.

Δημοτική Ενότητα Τυμπακίου
Δημοτική Κοινότητα Τυμπακίου
Αφραθιάς, ο
Κόκκινος Πύργος, ο
Τυμπάκιον, το
Τοπική Κοινότητα Βώρων
Βώροι, οι
Τοπική Κοινότητα Γρηγορίας
Γρηγορία, η
Τοπική Κοινότητα Καμαρών
Καμάραι, αι
Τοπική Κοινότητα Καμηλαρίου
Άγιος Ιωάννης, ο
Καλαμάκιον, το
Καμηλάριον, το
Τοπική Κοινότητα Κλήματος
Ελληνας, ο
Κλήμα, το
Τοπική Κοινότητα Λαγολίου
Λαγολίον, το
Τοπική Κοινότητα Μαγαρικαρίου
Καλοχωραφίτης, ο
Κισσοί, οι
Μαγαρικάριον, το
Τοπική Κοινότητα Πιτσιδίων
Μάταλα, τα
Νέο Καλαμάκι, το
Πιτσίδια, τα
Τοπική Κοινότητα Σίβα
Σίβας, ο
Τοπική Κοινότητα Φανερωμένης
Καλύβια, τα
Μονή Καλυβιανής, η
Φανερωμένη, η

Γεωγραφία της Ελλάδας

Γεωγραφία της Ελλάδας : Αλφαβητικός κατάλογος

Α - Β - Γ - Δ - Ε - Ζ - Η - Θ - Ι - Κ - Λ - Μ -
Ν - Ξ - Ο - Π - Ρ - Σ - Τ - Υ - Φ - Χ - Ψ - Ω

Χώρες της Ευρώπης

Άγιος Μαρίνος | Αζερμπαϊτζάν1 | Αλβανία | Ανδόρρα | Αρμενία2 | Αυστρία | Βατικανό | Βέλγιο | Βοσνία και Ερζεγοβίνη | Βουλγαρία | Γαλλία | Γερμανία | Γεωργία2 | Δανία | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ελβετία | Ελλάδα | Εσθονία | Ηνωμένο Βασίλειο | Ισλανδία | Ισπανία | Ιταλία | Κροατία | Κύπρος2 | Λεττονία | Λευκορωσία | Λιθουανία | Λιχτενστάιν | Λουξεμβούργο | Μάλτα | Μαυροβούνιο | Μολδαβία | Μονακό | Νορβηγία | Ολλανδία | Ουγγαρία | Ουκρανία | ΠΓΔΜ | Πολωνία | Πορτογαλία | Ρουμανία | Ρωσία1 | Σερβία | Σλοβακία | Σλοβενία | Σουηδία | Τουρκία1 | Τσεχία | Φινλανδία

Κτήσεις: Ακρωτήρι3 | Δεκέλεια3 | Νήσοι Φερόες | Γιβραλτάρ | Γκέρνσεϋ | Τζέρσεϋ | Νήσος Μαν

1. Κράτος μερικώς σε ασιατικό έδαφος. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Βρετανικό έδαφος μέσα στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Κόσμος

Αλφαβητικός κατάλογος

Hellenica World - Scientific Library

Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License