Ο Λαόνικος Χαλκοκονδύλης (Αθήνα π.1430-Ιταλία 1490) ήταν Έλληνας ιστορικός, μέλος της ομώνυμης αρχοντικής οικογένειας της Αθήνας, η οποία ανέδειξε αρκετούς λογίους κατά τον 15ο αιώνα.
Ήταν γιος του Γεωργίου Χαλκοκονδύλη (1390-1466) και ανιψιός του Δημητρίου Χαλκοκονδύλη (1423-1511). Εξ αιτίας μιας αντιδικίας του πατέρα του με τον Φλωρεντινό Δούκα Νέρο Β' Ατσαγιόλι (1416-1451), ηγεμόνα του Λατινικού Δουκάτου των Αθηνών (β. 1435-1439 και 1441-1451), η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στον Μυστρά, πρωτεύουσα του ομώνυμου Δεσποτάτου, το 1435. Σύμφωνα με μαρτυρία του Κυριακού του Αγκωνίτη (1391-1452), το 1447 ο Λαόνικος Χαλκοκονδύλης ζούσε στην Αυλή του Δεσπότη του Μυστρά Κωνσταντίνου Παλαιολόγου (1405-1453), μετέπειτα τελευταίου αυτοκράτορα της Ανατολικής Ρωμαϊκής (Βυζαντινής) Αυτοκρατορίας (β. 1449-1453) και ήταν ένας από τους επίλεκτους μαθητές του Γεωργίου Γεμιστού ή Πλήθωνος (1355-1452). Μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453) κατέφυγε στην Ιταλία όπου παρέμεινε μέχρι τον θάνατό του.
Ύστερα από τη φυγή του στην Ιταλία, έγραψε ιστορία με τίτλο Ἁποδείξεις Ἱστοριῶν σε 10 τόμους, η οποία καλύπτει την περίοδο 1298-1463. Η ιστορία του Λαόνικου Χαλκοκονδύλη αποτελεί μια από τις σπουδαιότερες πηγές για τη μελέτη της περιόδου. Το κεντρικό θέμα του βιβλίου είναι η βαθμιαία πτώση της Ανατολικής Ρωμαϊκής (Βυζαντινής) Αυτοκρατορίας, η άνοδος των Οθωμανών Τούρκων και η προσπάθεια των κρατών της περιοχής να αντισταθούν στην τουρκική επεκτατικότητα.
Το πρότυπό του, στη συγγραφή της ιστορίας του, είναι ο Θουκυδίδης. Η γλώσσα του είναι καθαρή και σωστή και το ύφος του απλό και κατανοητό, όμως το κείμενο το οποίο βρίσκεται σε πολύ κακή κατάσταση και η αρχαϊκή γλώσσα, το καθιστούν δυσανάγνωστο σε πολλά σημεία. Τη σύγχυση του αναγνώστη επιτείνει η επιμονή του συγγραφέα να χρησιμοποιεί τα αρχαία ονόματα λαών της εποχής, αντί για τα σύγχρονα, ενώ με την εκτεταμένη χρήση του ονόματος ""Ἕλληνες" αντί για το καθιερωμένο "Ῥωμαῖοι", προσπαθεί να συνδέσει τους συγχρόνους του με τους αρχαίους Έλληνες.
Το περιεχόμενο των βιβλίων διαπραγματεύεται τα εξής:
- Βιβλίο Α': Καταγωγή των Τούρκων και οι πρώτοι επτά αρχηγοί τους. Κατάληψη της Μικράς Ασίας και διάβαση στη Θράκη.
- Βιβλίο Β': Βασιλεία του Βαγιαζήτ Α'.
- Βιβλίο Γ': Καταγωγή των Σκυθών. Ταμερλάνος και η εκστρατεία του εναντίον του Βαγιαζήτ Α'.
- Βιβλίο Δ': Διάδοχοι του Βαγιαζήτ Α'.
- Βιβλίο Ε': Μουράτ Β'.
- Βιβλίο ΣΤ': Η σύνοδος της Φερράρας - Φλωρεντίας.
- Βιβλίο Ζ': Πόλεμοι και θάνατος του Μουράτ Β'.
- Βιβλίο Η': Μωάμεθ Β'.
- Βιβλίο Θ': Οι κατακτήσεις του Μωάμεθ Β'.
- Βιβλίο Ι': Πόλεμοι και κατακτήσεις του Μωάμεθ Β'.
Η ιστορία αυτή μεταφράστηκε και τυπώθηκε στη Λατινική (1556) και τη Γαλλική (1577), ενώ περιέχεται στην Patrologia Graeca του Migne (τόμος 159, στήλες 13-555).
Εγκυκλοπαίδεια Βυζαντινής Αυτοκρατορίας
Hellenica World - Scientific Library
Από τη ελληνική Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org . Όλα τα κείμενα είναι διαθέσιμα υπό την GNU Free Documentation License
