Η έρημος Τάκλα Μακάν (Κινέζικα: Takelamagan Shamo), επίσης γνωστή και ως Τακλιμακάν, είναι μια έρημος της Κεντρικής Ασίας, στην αυτόνομη Κινεζική επαρχία Σινκιάνγκ-Ουιγούρ. Περικλείεται από την οροσειρά Κουνλούν στα νότια, και τις οροσειρές του Παμίρ και του Τιάν Σαν (αρχαία ονομασία του βουνού Ίμεον) στα δυτικά και βόρεια.

Η Τάκλα Μακάν είναι γνωστή ως μια απ' τις μεγαλύτερες αμμώδεις ερήμους στο κόσμο, με κατάταξη 15η σε μέγεθος ανάμεσα στις μη πολικές ερήμους της Γης. Καλύπτει μια έκταση των 270.000 km² του βαθυπέδου του Ταρίμ, με 1,000 km μήκος και 400 km πλάτος. Διασχίζεται απ' την βόρεια μέχρι τη νότια άκρη της από δύο βραχίονες του Δρόμου του Μεταξιού έτσι ούτως ώστε οι ταξιδιώτες να αποφεύγουν διαδρομές μέσα στην άνυδρη έρημο. Πρόσφατα, η Δημοκρατία της Κίνας κατασκεύασε ένα οδικό δίκτυο ταχείας κυκλοφορίας το οποίο ενώνει της πόλεις του Χοτάν (στο νότιο άκρο) και του Λουντάι (στο βόρειο άκρο).

Η Τάκλα Μακάν είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας ψυχρής ερήμου καθώς δέχεται πολύ ψυχρές αέριες μάζες από τη Σιβηρία, οι οποίες κατεβάζουν τις θερμοκρασίες σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα, μερικές φορές ακόμη και κάτω από τους −20 °C. Κατά τη διάρκεια του βαρέως Κινεζικού χειμώνα του 2008 για την Τάκλα Μακάν έγινε γνωστό το γεγονός της πρωτοφανούς κάλυψής της από ένα λεπτό στρώμα χιονιού το οποίο έφτασε τα 4 εκατοστά σε ορισμένες περιοχές.

Εξαιτίας της ηπειρωτικότητάς της θέσης της, ακριβώς στη καρδιά της Ασίας και χιλιάδες χιλιόμετρα από οποιαδήποτε πηγή νερού, έχει ως συνέπεια τον κρύο χαρακτήρα του κλίματος τις νύχτες ακόμα και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.

Οάσεις

Η Τάκλα Μακάν δεν διαθέτει καθόλου νερό και για αυτό είναι δύσκολο να διασχιστεί από κάποιον. Η λέξη «Τάκλα Μακάν» σημαίνει «πήγαινε και δεν θα ξαναγυρίσεις». Εμπορικά καραβάνια του Δρόμου του Μεταξιού, σταματάνε για ανεφοδιασμό στις πόλεις-οάσεις.

Οι πόλεις-οάσεις κλειδιά, «ποτίζονται» από τις ορεινές βροχοπτώσεις των γύρω οροσειρών, όπως η Κασγκάρ, η Μαρίν, η Νιγιά, η Γιαρκάντ και η Χοτάν στα νότια, η Κουκά και η Τουρφάν στα βόρεια, η Λουλάν και η Ντουαγχουάγκ στα ανατολικά. Τώρα αρκετές πόλεις όπως η Μαρίν και η Γκαοτσάνγκ είναι ερειπωμένες στις αραιοκατοικημένες περιοχές της αυτόνομης επαρχίας Σινκιάνγκ-Ουιγούρ.
Οι αρχαιολογικοί θησαυροί που βρέθηκαν στην άμμο της ερήμου ανάγονται στους Τοχάριους οι οποίοι είχαν Ελληνιστικές, Ινδικές και Βουδιστικές πολιτιστικές επιρροές. Επίσης μούμιες 4.000 ετών βρέθηκαν στην περιοχή. Αυτά τα στοιχεία δείχνουν την ευρεία διαδοχή ανθρώπων και πολιτισμών της περιοχής μέσα στους αιώνες. Μερικές μούμιες μοιάζουν Ευρωπαϊκές. Αργότερα η Τάκλα Μακάν κατοικήθηκε από τουρκικούς πληθυσμούς. Αρχίζοντας από τη δυναστεία των Τανγκ, οι Κινέζοι περιοδικώς έπαιρναν τον έλεγχο των πόλεων-οάσεων της Τάκλα Μακάν περισσότερο για να εποπτεύουν το Δρόμο του Μεταξιού. Ο ρόλος αυτός των Κινέζων στην περιοχή έληξε με την αντίστοιχη αρχή αυτού του ρόλου από τους Ουιγούρους, τους Μογγόλους και τους Θιβετιανούς. Ο σημερινός πληθυσμός αποτελείται στην πλειοψηφία του από την τουρκική φυλή των Ουιγούρων.